Kodeks 0148
Kodeks 0148 (Gregory-Aland no. 0148) ε 51 (Soden)[1][2] – grecki kodeks uncjalny Nowego Testamentu na pergaminie, paleograficznie datowany na VIII wiek. Rękopis przechowywany jest w Wiedniu[3][4] . Tekst fragmentu jest cytowany w krytycznych wydaniach greckiego Nowego Testamentu, opublikowany został w roku 2008. OpisDo dnia dzisiejszego zachowała się jedna karta kodeksu (21,5 na 16,5 cm) z tekstem Ewangelii Mateusza (28,5-19)[3]. Pergamin ma ciemną barwę z obu stron, pomimo tego tekst zachował się w dobrym stanie[5]. Tekst pisany jest dwoma kolumnami na stronę, w 24 linijkach w kolumnie[3][4] , 14 liter w linijce. Litery są niewielkie, skryba stosuje punktację, przydech mocny oraz akcenty. Znaki diakrytyczne oznaczają koniec słów oraz fraz[6]. Nomina sacra pisane są skrótami. Fragment zawiera następujące skróty: ΙΣ (Jezus), ΙΝ (Jezusa), ΟΥΝΩ (niebo)[6]. TekstTekst kodeksu reprezentuje mieszaną tradycję tekstualną. Kurt Aland zaklasyfikował go do kategorii III[3], co oznacza, że jest ważny dla poznania historii tekstu Nowego Testamentu[7]. Warianty rękopisu o charakterze gramatycznym są wynikiem kopiowania ze słuchu[6].
Pierwszy wariant z Mt 28,9 wspierany przez Kodeks Aleksandryjski, Kodeks Efrema, Codex Regius, rodzinę Lake’a i rękopisy bizantyńskiej tradycji tekstualnej[8]. HistoriaNieznane jest miejsce powstania rękopisu[5], uncjała jest charakterystyczna dla późnych bizantyjskich rękopisów, nie posiada cech uncjały koptyjskiej[6]. Sugerowana jest Syria. Fragment znaleziony został w Kubbat al-Chazna w Damaszku[10]. Pierwszy opis fragmentu sporządził Hermann von Soden w 1902 roku[2]. Na listę rękopisów Nowego Testamentu wciągnął go C.R. Gregory w 1908 roku, oznaczając go przy pomocy siglum 0148[11]. Gregory nie widział fragmentu osobiście, oparł się na opisie Hermanna von Sodena[1]. Rękopis pisany jest późną uncjałą. Na późną datę wskazują znaki diakrytyczne[6]. Hermann von Soden datował fragment na VIII wiek[2]. Według Stanleya E. Portera oraz Wendy J. Porter z paleograficznego punktu widzenia możliwym jest zarówno VIII jak i IX wiek[12]. INTF datuje fragment na VIII wiek[4] . Tekst fragmentu długo nie był publikowany[13]. W 2008 roku Stanley E. Porter oraz Wendy J. Porter opublikowali faksymile fragmentu[14] oraz transkrypcję jego tekstu[10][5]. Cytowany jest w krytycznych wydaniach greckiego Nowego Testamentu. W 27 wydaniu Nestle-Alanda (NA27) zaliczony został do grupy rękopisów cytowanych w pierwszej kolejności[15]. Rękopis jest przechowywany w Austriackiej Bibliotece Narodowej (Suppl. Gr. 106), w Wiedniu[3][4] . Zobacz teżPrzypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
|