Kolegiata św. Jerzego w Tybindze

Kolegiata św. Jerzego

Stiftskirche zu St. Georg

kościół parafialny
Widok z południa
Państwo	Niemcy
Kraj związkowy	Badenia-Wirtembergia
Miejscowość	Tybinga
Adres	Holzmarkt 1, 72070 Tübingen
Wyznanie	protestanckie
Kościół	Ewangelicki Krajowy Wirtembergii
Imię	św. Jerzego
Historia Data rozpoczęcia budowy 1470 Data zakończenia budowy 1489 Ważniejsze przebudowy 1866–1867
Dane świątyni Styl późny gotyk Wieża kościelna • liczba wież 1 Liczba naw 3 Organy • liczba głosów • liczba manuałów 61 3
Położenie na mapie Badenii-Wirtembergii Kolegiata św. Jerzego
Położenie na mapie Niemiec Kolegiata św. Jerzego
48°31′12″N 9°03′21″E/48,520000 9,055833
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Kolegiata św. Jerzego (niem. Stiftskirche zu St. Georg) – późnogotycka świątynia luterańska znajdująca się w historycznym centrum niemieckiego miasta Tybinga, przy placu Holzmarkt.

Kamień węgielny pod budowę świątyni wmurował w 1470 roku hrabia Eberhard V Brodaty, wcześniej znajdował się tu romański kościół^[1]. W 1476 papież Sykstus IV wydał zgodę na przeniesienie tu ośmiu kanoników z Sindelfingen(inne języki) i wyniesienie świątyni do rangi kolegiaty^[2], w tym samym roku ukończono budowę prezbiterium. Do 1489 wzniesiono prezbiterium i wieżę, z powodów finansowych sklepiono jedynie prezbiterium oraz kaplice boczne, a nawy przykryto płaskim, drewnianym stropem^[1].

W 1534 roku kolegiata przeszła w ręce protestantów, kapitułę rozwiązano, a świątynię przekształcono w kościół parafialny^[2]. W 1536 z wnętrza usunięto elementy wyposażenia niezgodne z luterańską teologią^[3]. Od 1537 roku prezbiterium służyło jako miejsce pochówku hrabiów Wirtembergii^[2]. W 1583 w nawach bocznych wzniesiono empory w celu zwiększenia pojemności budynku^[3]. Podczas przebudowy z lat 1866–1867 wybudowano nowe sklepienia korpusu nawowego^[1] oraz usunięto XVI-wieczne empory^[3].

Świątynia późnogotycka, trójnawowa. Nawa główna oddzielona jest od prezbiterium za pomocą lektorium, wzniesionego w 1490 roku przez Daniela Schürera. Dekorowana maswerkiem późnogotycka chrzcielnica pochodzi z 1495 roku, ufundowały ją rodziny von Breuningów i Schillingów, a w 1649 poddano ją renowacji. Kamienną ambonę wybudowano w 1509 roku, zdobią ją wizerunki świętych: Grzegorza, Ambrożego, Marii, Augustyna i Hieronima oraz atrybuty ewangelistów. W obecnej lokalizacji przy ołtarzu ustawiono ją w latach 60. XX wieku^[3]. Witraże pochodzą z warsztatu Petera Hemmela von Andlaua(inne języki)^[2]. Organy wykonało w 1965 roku stuttgarckie przedsiębiorstwo Orgelbau Friedrich Weigle(inne języki), w 2001 roku miał miejsce ich remont i niewielka rozbudowa. Składają się z 3 manuałów i 61 głosów^[4].

Na wieży kościoła zawieszono łącznie 9 dzwonów, przy czym dwa najmniejsze są unieruchomione i używane za pomocą młotków jako część kurantu. Dane dzwonów^[5]:

• 
  Widok z północy w 1909
• 
  Widok z lotu ptaka
• 
  Fasada
• 
  Wnętrze
• 
  Ambona
• 
  Nagrobki w prezbiterium
• 
  Gotyckie sklepienie prezbiterium
• 
  Organy