Kontynent (łac. continens – łączny^[1]) – w geografii fizycznej: olbrzymi pod względem powierzchni (rzędu kilku mln km²) obszar lądu, otoczony (oblany) ze wszystkich stron morzami i oceanami, a z innymi kontynentami połączony co najwyżej wąskimi przesmykami (Ameryka Północna i Ameryka Południowa, Eurazja i Afryka)^[1][2][3]. W geotektonice i geomorfologii, kontynent określa się jako lądową część cokołu (bloku) kontynentalnego (do którego należy szelf kontynentalny z morzami szelfowymi)^[4][2][3], kontynent obejmuje więc także przybrzeżne wyspy, znajdujące się na tym samym cokole kontynentalnym^[5].

Liczba kontynentów budzi kontrowersje^[6]. Na gruncie geografii fizycznej, geologii i geotektoniki wyróżnia się^[1][2][3] 6 kontynentów^[7]:

• Afrykę (30,4 mln km²)
• Amerykę Południową (17,8 mln km²)
• Amerykę Północną (24,2 mln km²)
• Antarktydę (13,2 mln km²)
• Australię (7,7 mln km² )^[a]
• Eurazję (54,8 mln km²), w tym:
  • Europa (10,2 mln km²)
  • Azja (44,6 mln km²)^[8].

Jednak w innym podziale Europa i Azja traktowane są jako osobne kontynenty, co oznacza istnienie 7 kontynentów^[9][10].

Kolejnym kontynentem mogłaby być Zelandia, która oderwała się od Australii około 70 mln lat temu. Aż 94% tego postulowanego kontynentu znajduje się pod powierzchnią wody, a pozostałe 6% to Nowa Zelandia i okoliczne wyspy^[11].

Zobacz hasło kontynent w Wikisłowniku

• dryf kontynentalny
• mikrokontynent
• superkontynent
• subkontynent
• unia kontynentalna