Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

 

Krypno (gmina)

Krypno
gmina wiejska
ilustracja
Herb
Herb
Państwo

 Polska

Województwo

 podlaskie

Powiat

moniecki

TERC

2008052

Wójt

Marek Stankiewicz (2006)

Powierzchnia

112,69 km²

Populacja (30.06.2016)
• liczba ludności


4 061[1]

• gęstość

36,2 os./km²

Nr kierunkowy

85

Tablice rejestracyjne

BMN

Adres urzędu:
Krypno Kościelne 23b
19-111 Krypno
Szczegółowy podział administracyjny
Plan gminy Krypno
Liczba sołectw

16[2][3]

Liczba miejscowości

15[3]

Położenie na mapie powiatu
Położenie na mapie powiatu
53°17′N 22°52′E/53,283333 22,866667
Strona internetowa
Biuletyn Informacji Publicznej

Krypnogmina wiejska w województwie podlaskim, w powiecie monieckim. W latach 1975–1998 gmina położona była w województwie białostockim.

Siedziba gminy to Krypno Kościelne (także Krypno).

Według danych z 30 czerwca 2004[4] gminę zamieszkiwało 4170 osób.

Historia

Imperium Rosyjskie (1861–1915)

Gmina zbiorowa Krypno (ros. Крипнянская волость) z siedzibą w Krypnie powstała w wyniku reformy struktur administracyjnych państwa rosyjskiego w 1861 roku. Była częścią powiatu białostockiego należącego (od 1843) do guberni grodzieńskiej. W 1890 roku gmina Krypno obejmowała 87 wsi i zamieszkiwało ją 9865 osób[5].

I wojna światowa (1915–1919)

Podczas I wojny światowej (1915–1919) gmina wraz z powiatem białostockim należała do okupowanego przez Niemcy Ober-Ostu (w latach 1915–1916 w okręgu Białystok, a 1916–1918 w okręgu Białystok-Grodno) oraz do Królestwa Litwy (1918). W sierpniu 1919 przeszła pod administrację polską[6]. Część gminy Krypno weszła w skład nowo utworzonej gminy Kalinówka.

II Rzeczpospolita (1919–1939)

Po odrodzeniu państwa polskiego gmina należała do powiatu białostockiego w woj. białostockim[7].

30 września 1919 część gminy Krypno włączono do miasta Knyszyna: miejscowości Grądy, Poniklica, Rosochy i Wodziłówka[8].

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku gminę zamieszkiwało 7.377 osób, wśród których 7.317 było wyznania rzymskokatolickiego, 34 prawosławnego, 4 ewangelickiego, 20 mojżeszowego i jedna greckokatolickiego. Jednocześnie 7.356 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową, 5 białoruską, 15 rosyjską i 1 rusińską. Na terenie gminy było 1264 budynków mieszkalnych[9].

16 października 1933 gminę Krypno podzielono na 25 gromady: Bajki-Zalesie, Białobrzeskie, Boguszewo, Czechowizna, Dębina, Długołęka, Góra, Kiślaki, Krosny, Kruszyn, Krypno Kościelne, Krypno Wielkie, Kulesze-Chobotki, Lewonie, Łaziuki, Morusy, Peńskie, Piaski, Rekle, Ruda, Tatary, Zastocze, Zofiówka, Zygmunty i [[Żuki (gmina Tykocin)|Żuki]][10].

PRL (1944–1954)

Po wojnie gmina należała do powietu białostockiego w woj. białostockim[11].

1 czerwca 1952 utworzono nową gromadę Łazy Małe z części gromady Krosny (Łazy Małe i Łazy Folwark)[12].

W dniu 1 lipca 1952 roku gmina była podzielona na 27 gromad: Bajki-Zalesie, Białobrzeskie, Boguszewo, Czechowizna, Dębina, Długołęka, Góra, Kiślaki, Krosny, Kruszyn, Krypno Kościelne, Krypno Wielkie, Kulesze-Chobotki, Lewonie, Łaziuki, Łazy Małe, Morusy, Peńskie, Piaski, Rekle, Ruda, Tatary, Zastocze, Zofiówka, Zygmunty i Żuki[13].

1 lutego 1953 zniesiono gromady Krypno Kościelne i Krypno Wielkie, tworząc z nich nową gromadę o nazwie Krypno[14].

1 kwietnia 1954 gmina Krypno weszła w skład nowo utworzonego powiatu monieckiego[15].

Gmina Krypno została zniesiona 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[16].

Po 1973 roku

Jednostkę odtworzono 1 stycznia 1973 roku po reaktywowaniu gmin[17]. Gmina objęła inny obszar niż przed 1954, ponieważ siedem sołectw (Kiślaki, Krosny, Łaziuki, Łazy Małe, Piaski, Tatary i Żuki) weszło w skład gminy Tykocin w powiecie białostockim, dwa sołectwa (Boguszewo i Lewonie) weszły w skład gminy Mońki w powiecie monieckim, a kolejne dwa sołectwa (Czechowizna i Zofiówka) – w skład gminy Knyszyn tamże. W sumie nowa gmina Krypno objęła zaledwie 60% obszaru dawnej gminy sprzed 1954 roku[18].

Charakterystyka gminy

Gmina Krypno leży w południowej części powiatu, w odległości 22 km od Moniek przy starym trakcie królewskim z Tykocina do Knyszyna.

Religia

W Krypnie znajduje się sanktuarium Maryjne oraz parafia pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny. Co roku odbywają się do niego pielgrzymki, między innymi z Moniek i Knyszyna. W sanktuarium znajduje się słynący łaskami obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem[19]. 8 IX 1985 roku Prymas Polski kard. Józef Glemp koronował obraz Matki Boskiej[19].

Infrastruktura

W gminie funkcjonuje jedna biologiczna oczyszczalnia ścieków o przepustowości 420 m³/dobę. W 2001 roku gmina została uhonorowana nagrodą w wysokości 50 tys. zł w II Edycji Konkursu „Gospodarka wodno-ściekowa na terenach wiejskich”.

Gospodarka

Gmina ma charakter rolniczy. W regionie dominują gospodarstwa indywidualne nastawione na produkcję zbóż i ziemniaków oraz hodowlę bydła mlecznego i trzody chlewnej. W gminie Krypno zarejestrowanych jest 216 podmiotów gospodarczych, prawie wszystkie znajdują się w rękach prywatnych, tylko 8 z nich należy do publicznego sektora własności. Firmy prywatne prowadzą głównie drobną działalność gospodarczą, zajmują się głównie budownictwem i handlem.

Szlaki turystyczne

Piesze:

  • Królowej Bony niebieski długości 75 km.
  • Szlak Maryjny: Białystok – 15 km – Supraśl – 12 km – Sokołda – 52 km – Różanystok – 61 km – Święta Woda – 45 km – Krypno – 47 km – Juchnowiec – 10 km – Białystok

Zabytki

Kościół pw. Narodzenia NMP z lat 1881-1885 w Krypnie (Sanktuarium Maryjne). Dom Pamięci po Włodzimierzu Puchalskim, prekursorze polskiego filmu przyrodniczego, które mieści się we wsi Morusy.

Struktura powierzchni

Według danych z roku 2002[20] gmina Krypno ma obszar 112,69 km², w tym:

  • użytki rolne: 80%
  • użytki leśne: 10%

Gmina stanowi 8,15% powierzchni powiatu.

Demografia

Dane z 30 czerwca 2004[4]:

Opis Ogółem Kobiety Mężczyźni
jednostka osób % osób % osób %
populacja 4170 100 2070 49,6 2100 50,4
gęstość zaludnienia
(mieszk./km²)
37 18,4 18,6
  • Piramida wieku mieszkańców gminy Krypno w 2014 roku[1].


Sołectwa

Bajki-Zalesie, Dębina, Długołęka (Długołęka I, Długołęka Centrum, Długołęka II), Góra, (Kruszyn, Białobrzeskie), Krypno Kościelne, Krypno Wielkie, Kulesze-Chobotki, Morusy, Peńskie, Rekle, Ruda, Zastocze, Zygmunty[2].

Sąsiednie gminy

Dobrzyniewo Duże, Knyszyn, Mońki, Tykocin, Trzcianne

Przypisy

  1. a b Gmina Krypno w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-03-16], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  2. a b Gmina Krypno, sołectwa
  3. a b Urząd Statystyczny w Białymstoku
  4. a b Baza Demograficzna – Tablice predefiniowane – Wyniki badań bieżących; Stan i struktura ludności; Ludność według płci i miast. GUS. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).
  5. Volosts and communes of 1890. - St. Petersburg: Central Statistical Committee of the Ministry of Internal Affairs, 1892. - (Statistics of the Russian Empire).
  6. Dz.U. z 1919 r. nr 65, poz. 395
  7. Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej – podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
  8. M.P. z 1919 r. nr 220, poz. 0
  9. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. T. 5, województwo białostockie, 1924, s. 15.
  10. Białostocki Dziennik Wojewódzki. 1933, nr 11, poz. 49
  11. Podział administracyjny Rzeczypospolitej Polskiej: Praca zespołowa pod redakcją prof. Stanisława Srokowskiego. Warszawa: Biblioteka Samorządowca Nr 77, 1948.
  12. Białostocki Dziennik Wojewódzki. 1951, nr 6, poz. 43
  13. Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
  14. Białostocki Dziennik Wojewódzki. 1953, nr 2, poz. 10
  15. Dz.U. z 1954 r. nr 6, poz. 15
  16. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  17. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  18. Uchwała Nr XXI/72/72 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 9 grudnia 1972 w sprawie utworzenia gmin w województwie białostockim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 2 stycznia 1973, Nr 1, Poz. 1).
  19. a b Parafie [online], www.archibial.pl [dostęp 2017-11-24] (pol.).
  20. Portal Regionalny i Samorządowy REGIOset. regioset.pl. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).

Linki zewnętrzne

Prefix: a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9

Portal di Ensiklopedia Dunia

Kembali kehalaman sebelumnya