Krzywa Peana^[a] – przykład ciągłego odwzorowania odcinka na kwadrat^[1].

Gdy w roku 1887 Camille Jordan podał następującą definicję krzywej (nazywanej dzisiaj krzywą Jordana):

krzywa jest to funkcja ciągła określona na odcinku [0,1]

wydawało się, że jest to definicja nieźle oddająca intuicję matematyków. Krzywa w tym rozumieniu nie jest co prawda „linią”, lecz funkcją, ale „udziwnienie” jest pozorne, bo obraz odcinka [0,1] poprzez tę funkcję w „wielu naturalnych” przypadkach jest właśnie tym, co można linią nazwać.

Jednak trzy lata później, w roku 1890, włoski matematyk Giuseppe Peano podał przykład krzywej w sensie Jordana, który kłócił się z naturalną intuicją – okazało się bowiem, że ciągłym obrazem odcinka może być cały kwadrat.

Niezależnie od Peana podobną krzywą rozpatrywał i skonstruował w tym samym czasie David Hilbert.

Zobacz multimedia związane z tematem: Krzywa Peana

• krzywa Jordana,
• krzywa Hilberta

• Eric W.E.W. Weisstein Eric W.E.W., Peano Curve, [w:] MathWorld, Wolfram Research [dostęp 2020-12-12]  (ang.).
• Peano curve, Encyclopedia of Mathematics [dostęp 2021-03-12].