Już w wieku 6 lat, pod wpływem muzyki klasycznej granej przez ojca, Lindsey Stirling zapragnęła nauczyć się gry na skrzypcach. Przez 12 lat pobierała prywatne lekcje nauki gry muzyki poważnej. W wieku 16 lat dołączyła do zespołu rockowego Stomp On Melvin, gdzie wraz z czwórką przyjaciół eksperymentowała z muzyką. Bazując na doświadczeniach zdobytych przez grę w zespole, artystka napisała swój pierwszy rockowy utwór na skrzypce, za którego wykonanie w 2005 roku otrzymała m.in. tytuł Arizona’s Jr. Miss oraz National Jr. Miss Pageant w kategorii talentów[3]. Rozpoczęła studia na Uniwersytecie Brighama Younga, gdzie spotkała studenta kinematografii Devina Grahama, z którym często współpracuje przy produkcji klipów filmowych[4].
Od najmłodszych lat Lindsey Stirling fascynowała się tańcem. Jej pragnieniem było pobierać lekcje tańca i gry na skrzypcach w tym samym czasie. Podczas wywiadu dla NewMediaRockstars.com powiedziała: Odkąd byłam dzieckiem zawsze chciałam tańczyć. Moi rodzice powiedzieli jednak, że muszę wybrać pomiędzy skrzypcami i tańcem, ponieważ na oba nie mogliśmy sobie pozwolić. Wybrałam skrzypce. Moim zdaniem te dwie rzeczy się dopełniają. To jest to, co zawsze chciałam robić[5].
2010–2013: America’s Got Talent i Lindsey Stirling
W 2010 roku wzięła udział w przesłuchaniach do piątej edycji programu America’s Got Talent, gdzie dotarła do ćwierćfinału[6]. Artystka została określona wówczas jako „hip-hopowa skrzypaczka”, a jej występy były opisywane przez jurorów jako „elektryzujące”[7]. Podczas jednego z czatów z fanami wyjaśniła, że „to jest nienaturalne by tańczyć podczas gry na skrzypcach, więc musiała dużo ćwiczyć”. Jak dodała: Teraz jest to częścią mojej naturalnej ekspresji i przychodzi mi to niezwykle naturalnie. Muszę znać perfekcyjnie piosenkę, którą gram zanim zacznę się poruszać. Kiedy już znam piosenkę bardzo dobrze mogę się świetnie bawić, tańcząc podczas jej wykonywania[8].
Po udziale w przesłuchaniach do programu America’s Got Talent postanowiła kontynuować styl działania oraz promowania się w Internecie. W 2012 roku w wywiadzie zauważyła: Wiele ludzi mówi mi, że droga, którą idę oraz mój styl oraz muzyka nie sprzedadzą się. Jedynym powodem, dla którego odnoszę sukces jest to, że pozostaję wierną sobie[9]. Wkrótce po występie w talent show skontaktował się z nią operator kamery Devin Graham. Mężczyzna zaproponował jej wspólne nagranie filmu, który miał zostać umieszczony w serwisie YouTube. Para nagrała teledysk do piosenki „Spontaneous Me”, który ukazał się w sieci w maju 2011 roku. Wideo znacznie zwiększyło popularność artystki, co sprawiło, że ta zaczęła umieszczać kolejne teledyski na swoim kanale o nazwie Lindseystomp. Kanał, który został założony w 2007 roku, zyskał nazwę po pierwszym zespole, którego Stirling była członkinią (Stomp on Melvin). Od 2011 roku do 2013 kanał gwałtownie zyskał na popularności: w tym okresie wszystkie filmy miały łącznie ponad 550 milionów wyświetleń, a sam kanał miał ok. 4,5 miliona subskrybentów. We wrześniu 2012 roku Stirling stworzyła drugi kanał na YouTube – LindseyTime, na którym zamieszcza filmy związane z jej życiem, treściami zza kulis itp. W tym czasie współpracowała też z innymi muzykami oraz orkiestrą Salt Lake Pops.
Jej debiutancki album, zatytułowany po prostu Lindsey Stirling, został wydany 18 września 2012 roku. Płyta została utrzymana w stylistyce classical crossover. W tym samym czasie artystka wyruszyła w północnoamerykańską trasę koncertową. Pod koniec listopada 2012 roku trasa zakończyła się, a Stirling zapowiedziała rozpoczęcie światowej części trasy. W grudniu 2012 ogłoszono, że teledysk do utworu „Crystallize” z repertuaru Stirling został ósmym najczęściej oglądanym teledyskiem w serwisie YouTube, zyskując ponad 80 milionów odsłon[10]. W styczniu 2013 roku Stirling rozpoczęła zapowiadaną wcześniej trasę koncertową, w ramach której odwiedziła łącznie 55 miast w Europie, Kanadzie i Stanach Zjednoczonych, kończąc w Arizonie w kwietniu 2013 roku. Pod koniec lutego ogłosiła nową, europejską trasę koncertową, trwającą od 22 maja do 29 czerwca 2013 roku.
W kwietniu 2013 roku Stirling podpisała kontrakt z agencją menedżerską Atom Factory Troya Cartera. Jak wyznała artystka w jednym z wywiadów, że „twórczo odżyła, gdy spotkała ich na swojej drodze”[11]. W lipcu dołączyła do Nathan Pacheco, Orkiestry Temple Square w Mormon Tabernacle Choir. Zagrała również w Utah na dorocznym Dniu Pioniera. W sierpniu amerykański magazyn Billboard ogłosił, że płyta pt. Lindsey Stirling została sprzedana w nakładzie 158 tys. egzemplarzy w Stanach Zjednoczonych. Była to tym samym druga najlepiej się sprzedająca artystka gatunku classical crossover w 2013 roku, zaraz za albumem Andrei Bocellego[12]. Artystka zapowiedziała również swoją pierwszą trasę koncertową w Australii, Korei Południowej oraz Japonii. We wrześniu wystąpiła na gali charytatywnej Dreamball 2013 w Ritz Carlton, a 3 listopada wraz z zespołem Pentatonix otrzymała Muzyczną Nagrodę YouTube w kategorii „Odpowiedź roku” (za cover piosenki „Radioactive”).
Od 2014: Shatter Me i Brave Enough
29 września 2013 roku Lindsey Stirling ogłosiła na swojej oficjalnej stronie, że zaczyna pracę nad swoim drugim albumem[13]. W marcu 2014 roku artystka ogłosiła daty swojej nowej trasy koncertowej po Europie. 27 marca została laureatką prestiżowej nagrody muzycznej Echo Award 2014 w kategorii „Crossover”[14]. Pod koniec kwietnia ukazała się jej druga płyta studyjna zatytułowana Shatter Me. 13 października artystka zagrała koncert na warszawskim Torwarze[15]. W tym samym miesiącu wzięła udział w internetowym programie tanecznym Dance Showdown.
W sierpniu 2016 roku Lindsey Stirling wydała swój trzeci album studyjny zatytułowany Brave Enough[16]. W tym samym czasie ukazała się rozszerzona wersja płyty, która została wzbogacona o cztery dodatkowe utwory: „Waltz”, „Afterglow”, „Powerlines” i „Forgotten Voyage”[17].
Jesienią 2017 roku brała udział w 25. edycji programu Dancing with the Stars, emitowanej w ABC, gdzie zajęła 2. miejsce. Jej partnerem tanecznym był Mark Ballas.
Działalność charytatywna
1 października 2013 roku Lindsey Stirling podjęła współpracę z organizacją non-profit Atlanta Music Project, która miała na celu pomoc dzieciom niemającym szans na promowanie ich muzyki. Misją Atlanta Music Project było „inspirowanie zmian społecznych poprzez zapewnienie młodzieży możliwości uczenia się i wykonywania muzyki w orkiestrach i chórach”. Specjalnie w tym celu Lindsey Stirling udostępniła do sprzedaży dwie koszulki z limitowanej edycji „Lindsey Stirling/The Power of Music”. Pieniądze zebrane na sprzedaży tychże koszulek zostały przekazane organizacji. Zapewniły szkolenia muzyczne dla pięćdziesięciorga dzieci[18].
Życie prywatne
W 2013 roku została wyróżniona przez kościół LDS w kampanii Jestem Mormonem. Zwierzyła się w niej otwarcie z tego, że wiara pomogła jej w walce z anoreksją w szkole średniej i na studiach[19][20].