Loïc Meillard (ur. 29 października 1996 w Neuchâtel) – szwajcarski narciarz alpejski, trzykrotny medalista mistrzostw świata i wielokrotny medalista mistrzostw świata juniorów.
Kariera
Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Loïc Meillard pojawił się 17 listopada 2011 roku na stokach Diavolezzy, gdzie w zawodach FIS Race nie ukończył pierwszego przejazdu w slalomie. W 2014 roku wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Jasnej, gdzie jego najlepszym wynikiem było ósme miejsce w supergigancie[1]. W tej samej konkurencji zdobył brązowy medal na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Hafjell, przegrywając tylko z dwoma Słoweńcami: Mihą Hrobatem i Štefanem Hadalinem[2]. Zwyciężył ponadto w superkombinacji[3], a w gigancie był drugi za Henrikiem Kristoffersenem z Norwegii[4]. Zdobył ponadto złote medale w kombinacji[5] i gigancie[6] na mistrzostwach świata juniorów w Åre w 2017 roku.
W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 10 stycznia 2015 roku w Adelboden, gdzie nie zakwalifikował się do drugiego przejazdu slalomu. Pierwsze punkty w zawodach tego cyklu wywalczył 28 lutego 2016 roku w Hinterstoder, zajmując 28. miejsce w gigancie. Na podium zawodów pucharowych po raz pierwszy stanął 19 grudnia 2018 roku w Saalbach, gdzie rywalizację w gigancie ukończył na drugiej pozycji. Rozdzielił tam na podium Žana Kranjca ze Słowenii i Francuza Mathieu Faivre’a. W sezonie 2020/2021 zajął czwarte miejsce w klasyfikacji generalnej. W sezonie 2019/2020 zwyciężył w klasyfikacji PAR, a w klasyfikacji generalnej był dziesiąty. W klasyfikacji generalnej sezonu 2023/2024 był drugi, podobnie jak w klasyfikacji giganta.
Na mistrzostwach świata w Cortina d’Ampezzo w 2021 roku zdobył dwa medale. Najpierw zajął trzecie miejsce w superkombinacji, plasując się za Austriakiem Marco Schwarzem i Alexisem Pinturault z Francji[7]. Dzień później był też trzeci w gigancie równoległym, w którym lepsi byli tylko Faivre i Filip Zubčić z Chorwacji[8]. Podczas rozgrywanych dwa lata później mistrzostw świata w Courchevel/Méribel zdobył srebrny medal w gigancie. W zawodach tych rozdzielił swego rodaka, Marco Odermatta i Marco Schwarza[9].
Wystartował na igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu w 2018 roku, zajmując dziewiąte miejsce w gigancie[10] i czternaste w slalomie[11]. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Pekinie był między innymi piąty w slalomie[12].
Jego siostra, Mélanie, także została narciarką alpejską[13].
Osiągnięcia
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Konkurencja
|
Czas biegu
|
Strata
|
Zwycięzca
|
21.
|
17 lutego
|
2017
|
Sankt Moritz
|
Gigant
|
2:13,31
|
+2,11
|
Marcel Hirscher
|
4.
|
15 lutego
|
2019
|
Åre
|
Gigant
|
2:21,16
|
+0,92
|
Henrik Kristoffersen
|
14.
|
17 lutego
|
2019
|
Åre
|
Slalom
|
2:07,80
|
+1,94
|
Marcel Hirscher
|
DNF
|
11 lutego
|
2021
|
Cortina d’Ampezzo
|
Supergigant
|
1:19,41
|
–
|
Vincent Kriechmayr
|
3.
|
15 lutego
|
2021
|
Cortina d’Ampezzo
|
Superkombinacja
|
2:05,86
|
+1,12
|
Marco Schwarz
|
3.
|
16 lutego
|
2021
|
Cortina d’Ampezzo
|
Gigant równoległy
|
–
|
–
|
Mathieu Faivre
|
5.
|
19 lutego
|
2021
|
Cortina d’Ampezzo
|
Gigant
|
2:05,86
|
+1,77
|
Mathieu Faivre
|
DNF1
|
21 lutego
|
2021
|
Cortina d’Ampezzo
|
Slalom
|
1:46,48
|
–
|
Sebastian Foss Solevåg
|
6.
|
7 lutego
|
2023
|
Courchevel/Méribel
|
Kombinacja
|
1:53,31
|
+1,20
|
Alexis Pinturault
|
8.
|
9 lutego
|
2023
|
Courchevel/Méribel
|
Supergigant
|
1:07,22
|
+0,65
|
James Crawford
|
2.
|
17 lutego
|
2023
|
Courchevel/Méribel
|
Gigant
|
2:34,08
|
+0,32
|
Marco Odermatt
|
DNF1
|
19 lutego
|
2023
|
Courchevel/Méribel
|
Slalom
|
1:39,50
|
–
|
Henrik Kristoffersen
|
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Konkurencja
|
Czas biegu
|
Strata
|
Zwycięzca
|
14.
|
26 lutego
|
2014
|
Jasná
|
Superkombinacja
|
2:21,69
|
+1,22
|
Matteo De Vettori
|
8.
|
26 lutego
|
2014
|
Jasná
|
Supergigant
|
1:30,63
|
+0,74
|
Marco Schwarz
|
32.
|
2 marca
|
2014
|
Jasná
|
Zjazd
|
1:17,31
|
+1,45
|
Adrian Smiseth Sejersted
|
17.
|
4 marca
|
2014
|
Jasná
|
Gigant
|
2:03,14
|
+4,30
|
Henrik Kristoffersen
|
2.
|
8 marca
|
2015
|
Hafjell
|
Gigant
|
2:23,37
|
+0,96
|
Henrik Kristoffersen
|
4.
|
9 marca
|
2015
|
Hafjell
|
Slalom
|
1:37,55
|
+1,79
|
Henrik Kristoffersen
|
1.
|
11 marca
|
2015
|
Hafjell
|
Kombinacja
|
1:58,25
|
–
|
–
|
3.
|
11 marca
|
2015
|
Hafjell
|
Supergigant
|
1:15,87
|
+0,53
|
Miha Hrobat
|
DNF
|
13 marca
|
2015
|
Hafjell
|
Zjazd
|
1:29,62
|
–
|
Henri Battilani
|
15.
|
8 marca
|
2017
|
Åre
|
Zjazd
|
1:23,34
|
+1,26
|
Sam Morse
|
8.
|
9 marca
|
2017
|
Åre
|
Supergigant
|
1:17,91
|
+0,27
|
Nils Alphand
|
1.
|
11 marca
|
2017
|
Åre
|
Superkombinacja
|
2:05,14
|
–
|
–
|
1.
|
13 marca
|
2017
|
Åre
|
Gigant
|
2:25,23
|
–
|
–
|
DSQ1
|
14 marca
|
2017
|
Åre
|
Slalom
|
1:37,64
|
–
|
Adrian Pertl
|
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium w zawodach
- Saalbach-Hinterglemm – 19 grudnia 2018 (gigant) – 2. miejsce
- Saalbach-Hinterglemm – 20 grudnia 2018 (slalom) – 2. miejsce
- Bormio – 29 grudnia 2019 (superkombinacja) – 3. miejsce
- Garmisch-Partenkirchen – 2 lutego 2020 (gigant) – 2 miejsce
- Chamonix – 9 lutego 2020 (gigant równoległy) – 1. miejsce
- Adelboden – 9 stycznia 2021 (gigant) – 3. miejsce
- Kranjska Gora – 13 marca 2021 (gigant) – 2. miejsce
- Garmisch-Partenkirchen – 26 lutego 2022 (slalom) – 2. miejsce
- Courchevel – 19 marca 2022 (gigant) – 3. miejsce
- Val d’Isère – 11 grudnia 2022 (slalom) – 3. miejsce
- Bormio – 29 grudnia 2022 (supergigant) – 3. miejsce
- Adelboden – 7 stycznia 2023 (gigant) – 3. miejsce
- Wengen – 15 stycznia 2023 (slalom) – 2. miejsce
- Schladming – 25 stycznia 2023 (gigant) – 1. miejsce
- Garmisch-Partenkirchen – 27 stycznia 2024 (supergigant) – 3. miejsce
- Chamonix – 4 lutego 2024 (slalom) – 2. miejsce
- Aspen – 1 marca 2024 (gigant) – 2. miejsce
- Aspen – 2 marca 2024 (gigant) – 2. miejsce
- Aspen – 3 marca 2024 (slalom) – 1. miejsce
- Saalbach-Hinterglemm – 16 marca 2024 (gigant) – 1. miejsce
- Saalbach-Hinterglemm – 22 marca 2024 (supergigant) – 2. miejsce
- Levi – 17 listopada 2024 (slalom) – 3. miejsce
- Val d’Isère – 15 grudnia 2024 (slalom) – 3. miejsce
- Alta Badia – 23 grudnia 2024 (slalom) – 2. miejsce
- Madonna di Campiglio – 8 stycznia 2025 (slalom) – 2. miejsce
- Adelboden – 12 stycznia 2025 (gigant) – 2. miejsce
Przypisy
- ↑ Jasna (SVK) FIS Junior World Ski Championships Men's Super G February 26, 2014, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-26] (ang.).
- ↑ Hafjell (NOR) FIS Junior World Ski Championships Men's Super G March 11, 2015, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-26] (ang.).
- ↑ Hafjell (NOR) FIS Junior World Ski Championships Men's Alpine combined March 11, 2015, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-26] (ang.).
- ↑ Hafjell (NOR) FIS Junior World Ski Championships Men's Giant Slalom March 08, 2015, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-26] (ang.).
- ↑ Are (SWE) FIS Junior World Ski Championships Men's Alpine combined March 11, 2017, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-26] (ang.).
- ↑ Are (SWE) FIS Junior World Ski Championships Men's Giant Slalom March 13, 2017, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-26] (ang.).
- ↑ Cortina d'Ampezzo (ITA) World Championships Men's Alpine combined February 15, 2021, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-26] (ang.).
- ↑ Cortina d'Ampezzo (ITA) World Championships Men's Parallel February 16, 2021, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-26] (ang.).
- ↑ Courchevel Meribel (FRA) World Championships Men's Giant Slalom February 17, 2023, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-26] (ang.).
- ↑ Olympedia – 2018 Winter Olympics, Alpine Skiing, Giant Slalom, Men. olympedia.org. [dostęp 2024-03-26]. (ang.).
- ↑ Olympedia – 2018 Winter Olympics, Alpine Skiing, Slalom, Men. olympedia.org. [dostęp 2024-03-26]. (ang.).
- ↑ Olympedia – 2022 Winter Olympics, Alpine Skiing, Slalom, Men. olympedia.org. [dostęp 2024-03-26]. (ang.).
- ↑ Olympedia – Mélanie Meillard. olympedia.org. [dostęp 2024-03-26]. (ang.).
Bibliografia
Identyfikatory zewnętrzne (osoba):
|