|
Loglan 82
Loglan 82 – uniwersalny obiektowy język programowania, stworzony w Instytucie Informatyki Uniwersytetu Warszawskiego w latach 1977–1982 przez zespół kierowany przez Andrzeja Salwickiego. Składnia języka wzoruje się na Pascalu. Semantyka zawiera konstrukcje klasyczne oferowane przez języki z rodziny Algol oraz nowsze: klasy i dziedziczenie klas, współbieżność i obsługa wyjątków. Zawiera m.in. do dziś zapomniane rozwiązanie problemu wiszących referencji opracowane przez Antoniego Kreczmara. W 1988 Bolesław Ciesielski zaproponował i zrealizował własną koncepcję obiektów aktywnych. Narzędziem (obiektowym) komunikacji i synchronizacji obiektów – procesów jest obce wywołanie metody innego obiektu. Koncepcja ta wyróżnia się ponadto ujednoliceniem formy postaci programów współbieżnych i rozproszonych. Autorem maszyny wirtualnej Loglanu 82 był Antoni Kreczmar. Wśród współtwórczyń Loglanu 82 znajdowały się, m.in.: Hanna Oktaba, Wiesława Bartol, Danuta Szczepańska-Wasersztrum[1]. Język Loglan 82 nie ma związku z mówionym językiem sztucznym loglan. Przypisy
Bibliografia
|
||||||
