Luis Váez de TorresLuiz Váez de Torres (ur. 1565, zm. ok. 1613 w Manili) – hiszpański żeglarz[1], pływający pod portugalską banderą. Odkrywca i navigator[2] z przełomu XVI i XVII wieku. Niewiele wiadomo o wczesnych latach życia Torres'a[2]; wiadomo, iż wstąpił na służbę Hiszpanii i dotarł do Ameryki Południowej. W 1605 wypłynął z Callao w Peru jako zastępca dowódcy Pedro Fernandeza de Quirosa w wyprawie mającej na celu eksplorację południowo-zachodniego Oceanu Spokojnego. Torres był kapitanem statku "San Pedro[3] (San Pedrico[wymaga weryfikacji?])"[2]. W maju 1606 wyprawa natknęła się[2] na wyspy nazwane przez Quirósa Austrialia de Espiritu Santo (obecnie Vanuatu). Podczas żeglugi wokół wysp statek Quirósa został wypchnięty na pełne morze; w efekcie Quirós pożeglował w drogę powrotną do Meksyku. Po bezowocnych poszukiwaniach statku dowódcy wyprawy i zakładając, iż statek Quirósa zatonął, Torres kontynuował zaplanowaną wyprawę w kierunku Manili na Filipinach poprzez Moluki. Przez dwa miesiące płynął wzdłuż południowego wybrzeża wyspy Nowej Gwinei, przepłynął przez cieśninę oddzielającą Papuę-Nową Gwineę od Australii[4][5], którą nazwano Cieśniną Torresa[1][2]. Wyspy leżące w tej cieśninie określane są jako „wyspy w Cieśninie Torresa”. 22 maja 1607 roku Torres dotarł do Manili. Jego raport z podróży został odnaleziony w 1762[1], gdy Brytyjczycy okupowali Manilę[2]. W 1985 i w 2006 w Australii postawiono dwa pomniki upamiętniające jego wyprawę[6]. Jego nazwisko noszą też Wyspy Torresa należące do państwa Vanuatu. Przypisy
Linki zewnętrzne
Information related to Luis Váez de Torres |