MANIAC I (ang. Mathematical Analyzer, Numerator, Integrator, and Computer) – komputer oparty na architekturze von Neumanna, zbudowany w Los Alamos National Laboratory na przełomie lat 40. i 50. i uruchomiony w marcu 1952. W 1957 r. został zastąpiony przez maszynę MANIAC II; komputer elektroniczny pierwszej generacji.

Posiadał pamięć operacyjną 600 słów, pamięć zewnętrzna 80K, taktowany był zegarem 11kHz, zbudowany był z 2400 lamp elektronowych. Zespołem programistów kierował Stanisław Ulam. Był to najpotężniejszy komputer swoich czasów.

Był on wykorzystywany głównie do pomocy przy projektowaniu bomby wodorowej.

Był to również komputer, który pierwszy rozegrał partię szachów z człowiekiem. Nie był to jednak pierwszy program komputerowy, który to zrobił (Alan Turing rozegrał partię szachów pomiędzy programem napisanym na kartce, wykonywanym przez niego samego – "człowiek CPU", a Alick Glennie, Manchester 1952).

Pierwszym programem stworzonym na komputerze MANIAC był właśnie program szachowy. Komputer wygrał partię rozegraną przy zmodyfikowanych warunkach (szachownica 6x6, bez gońców) przeciwko początkującemu szachiście.

Poniżej podano zapis partii rozegranej w Los Alamos w 1956 r. między komputerem MANIAC a człowiekiem:
1.d3 b4 2.Nf3 d4 3.b3 e4 4.Ne1 a4 5.bxa4? [5.Nd2 and 6.Nd2-c4+ Nbcxc4 7.b3xc4 with a good game] 5...Nxa4 6.Kd2? Nc3 7.Nxc3 bxc3+ 8.Kd1 f4 9.a3 Rb6 10.a4 Ra6 11.a5 Kd5 12.Qa3 Qb5 13.Qa2+ Ke5 14.Rb1 Rxa5 15.Rxb5 Rxa2 16.Rb1 [to prevent 16...Ra1 mate!] 16...Ra5 17.f3 Ra4 18.fxe4 c4 19.Nf3+ Kd6 20.e5+ Kd5 21.exf6Q Nc5 22.Qf6xd4+ Kc6 23.Nf3-e5 mate.