Maciej Józef Ancuta

Maciej Józef Ancuta

Data i miejsce śmierci	18 stycznia 1723 Juchnowiec
Miejsce pochówku	Bazylika archikatedralna św. Stanisława Biskupa i św. Władysława w Wilnie
Biskup wileński
Okres sprawowania	1722–1723
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	łaciński
Nominacja biskupia	1 października 1710[1]
Sakra biskupia	brak danych

Maciej Józef Ancuta herbu Ancuta (zm. 18 stycznia 1723 w Juchnowcu^[2]) – biskup rzymskokatolicki (1722-1723), referendarz wielki litewski (od 1705), senator I Rzeczypospolitej.

W 1695 roku został kanonikiem wileńskim. Był członkiem konfederacji olkienickiej w 1700 roku^[3]. 4 grudnia 1705 mianowany referendarzem Wielkiego Księstwa Litewskiego. Kanclerz Akademii i Uniwersytetu Wileńskiego Towarzystwa Jezusowego w latach 1722-1723^[4]. Był uczestnikiem Walnej Rady Warszawskiej 1710 roku^[5]. W 1710 roku został sufraganem wileńskim i biskupem tytularnym Misinopolis w Tracji. 14 czerwca 1717 wybrany koadiutorem przy biskupie Konstantym Kazimierzu Brzostowskim^[6]. Po śmierci którego objął diecezję wileńską. Zmarł nagle w drodze powrotnej z Warszawy, gdzie złożył przysięgę senatorską.

Pochowany w katedrze wileńskiej.

• ks. Czesław Falkowski, w: Polski Słownik Biograficzny. T. 1. Kraków: Polska Akademia Umiejętności – Skład Główny w Księgarniach Gebethnera i Wolffa, 1935, s. 90–91.

• Biskup Maciej Józef Ancuta (ang.)