Był działaczem Towarzystwa Nauczycieli Szkół Wyższych[16][17], w 1909 delegatem do Komitetu[18], w październiku 1909 pełnił funkcję sekretarza na Polskim Kongresie Pedagogicznym we Lwowie oraz był przewodniczącym sekcji szkolnictwa średniego[19], w maju 1910 został wybrany zastępczą członka zarządu głównego TNSW[20]. Został też członkiem zarządu[21]. Przed 1914 był dyrektorem biura zarządu głównego TNSW[22]. Według stanu z 1912 był członkiem Towarzystwa Historycznego[23]. Był wiceprezesem Związku Galicyjskich Towarzystw Urzędników i Nauczycieli oraz prezesem Związku Państwowego Austriackich Towarzystw Nauczycieli Szkół Średnich[21].
Z dniem 1 lipca 1919 został powołany do pracy w Radzie Szkolnej Krajowej[33][34] w charakterze wizytatora[35]. Jako wizytator okręgowy szkół od 1921 sprawował stanowisko naczelnika Wydziału II Szkolnictwa Średniego w Kuratorium Okręgu Szkolnego Lwowskiego[36][37]. W tym czasie równolegle wykładał w Państwowym Wyższym Kursie Nauczycielskim we Lwowie[38][39], Towarzystwie Szkoły Handlowej[40]. Jako wizytator KOSL 17 marca 1925 został mianowany naczelnikiem wydziału tamże[41]. W 1928 został przeniesiony w stan spoczynku[42]. W wyborach samorządowych 1934 uzyskał mandat radnego Rady Miasta Lwowa z ramienia listy endeckiej (jego zastępcą został adw. dr Bogusław Longchamps de Berier)[43] i pełnił mandat radnego[44]. Po zaprzysiężeniu na urząd prezydenta Lwowa dr. Stanisława Ostrowskiego, został wybrany delegatem rady do komitetu nagrody historycznej im. Szajnochy[45].
Opublikował tomik poezji, był autorem podręczników szkolnych, w 1915 był wydawcą pisma „Szkoła Polska” w Wiedniu, a w publikował w czasopiśmie „Rozgrywka”, używając pseudonimów „John Ly” oraz „żongler”.
Jego żoną była Stefania z domu Drozd, z którą miał córki Marię (ur. 1906)[46], Albinę (zm. w 1919 w wieku 5 lat)[47] oraz synów Ludomira (ur. 1903)[48], Stefana Benedykta (ur. 1908)[49].
Wiadomości polityczne i społeczne jako przedmiot nauki w VIII. klasie gimnazyalnej (1910)
Reforma konferencyi nauczycielskich. Rreferat wygłoszony na Konferencyi grona gimnazyum VIII. we Lwowie, dnia 12. października 1912 (1912)[52]
Z dziejów ojczystych. Zbiór opowiadań dla młodzieży szkół powszechnych i średnich (1913[53], 1920, współautorka: Julia Kisielewska)
Zbiór ustaw i rozporządzeń odnoszących się do szkół średn. w Galicyi. T. 1, Szkoła. Z. 1 (1914, współautor: Kazimierz Missona)
Dzieje powszechne. Podręcznik do nauki historyi na stopniu wyższym szkół średnich. Cz. 1, Obejmująca okres starożytny (1915, współautor: Adam Szelągowski)[54]
Zbiór ustaw i rozporządzeń odnoszących się do szkół średn. w Galicyi. T. 1, Szkoła. Z. 2 (1916, współautor: Kazimierz Missona)
Zbiór ustaw i rozporządzeń odnoszących się do szkół średn. w Galicyi. T. 1, Szkoła. Z. 3 (1916, współautor: Kazimierz Missona)
Dzieje powszechne. Podręcznik do nauki historyi na stopniu wyższym szkół średnich. Cz. 2 (1918, współautor: Adam Szelągowski)
Regulamin gimnazjalnych egzaminów dojrzałości (rozporządzenie Ministerstwa Wyznań Relig. i Ośw. Publicznego z dnia 19 grudnia 1925 r. L. 18655/II (1925)[55]
Z dziejów ojczystych dla I klasy gimnazjalnej (1926, współautorka: Julia Kisielewska)
Polska współczesna. Podręcznik dla kl. VII szkół powszechnych (1928, współautor: Stanisław Pawłowski)
↑Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 13, s. 240, 15 sierpnia 1925.
↑Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 485, Nr 11 z 5 października 1928.
Alicja Puszka: Nauczyciele historii i geografii państwowych szkół średnich w Galicji w okresie autonomii (1868-1914). Lublin: Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 1999, s. 1-346. ISBN 83-87703-59-1.
Andrzej Żabski: Marian Janelli. stankiewicz.e.pl. [dostęp 2016-03-24].
.jpg)
.jpg)
.jpg){kind=small}
