|
Marian Wysocki (1926–2006)
Marian Wysocki (ur. 2 maja 1926 w Starachowicach, zm. 15 stycznia 2006 w Tarnowskich Górach) – polski ekonomista, piłkarz, działacz polityczny i sportowy, przewodniczący Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Dąbrowie Górniczej (1965–1972), wiceprzewodniczący Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach i wicewojewoda katowicki oraz prezydent Katowic (1978–1981). ŻyciorysUrodził się 2 maja 1926 roku w Starachowicach[1]. W czasie II wojny światowej był żołnierzem Armii Krajowej[2], a po wojnie był napastnikiem SKS Star Starachowice, sędzią piłkarskim i instruktorem[3]. W latach 1945–1954 rozegrał ponad 300 spotkań, będąc czołowym zawodnikiem zespołu i wieloletnim kapitanem drużyny[2]. Z zawodu był ekonomistą[3]. W 1954 roku przeprowadził się do Zagłębia Dąbrowskiego i objął pracę w organach administracji lokalnej[1]. Był wiceprzewodniczącym Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Sosnowcu, po czym[4] 10 lutego 1965 roku objął funkcję przewodniczącego Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Dąbrowie Górniczej[1]. W tym czasie rozpoczęto przebudowę miasta. Wybudowano wówczas m.in. aleję Róż, przebudowano ulicę gen. T. Kościuszki, a także wzniesiono kompleks szkół przy późniejszej ulicy E. Zawidzkiej[5]. Zlikwidowano kolejkę wywożącą odpadki z ówczesnej huty „Dzierżyński” (późniejsza „Bankowa”) na miejsce po wyrobisku kopalni „Reden”, gdzie założono park miejski[1]. Wraz z wiceprzewodniczącym Eugeniuszem Sajakiem podjął działania na rzecz odbudowy zniszczonego przez Niemców w czasie okupacji pomnika Tadeusza Kościuszki. Został on odsłonięty w styczniu 1972 roku[6]. Funkcję przewodniczącego Prezydium pełnił do 15 stycznia 1972 roku[1]. W tym okresie był członkiem egzekutywy Komitetu Miejskiego PZPR w Dąbrowie Górniczej, członkiem plenum Miejskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu oraz przewodniczącym Rady Koordynacyjnej Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego[4]. W styczniu 1972 roku został wiceprzewodniczącym Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach, a po reformie administracyjnej wicewojewodą katowickim[1][7]. Od września 1976 roku do lipca 1978 roku był prezesem Śląskiego Związku Piłki Nożnej[3]. 15 czerwca 1978 roku objął funkcję prezydenta Katowic, zastępując na tym miejscu Lucjana Gajdę[8]. W czasie swojej prezydentury rozpoczął działalność Wydział Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, został odsłonięty pomnik Żołnierza Polskiego na osiedlu I.J. Paderewskiego, a także rozpoczęto budowę wieżowców Stalexportu[9]. Swoją funkcję pełnił do 28 lutego 1981 roku, a dzień później nowym prezydentem miasta został Edward Mecha[8]. Zmarł 15 stycznia 2006 roku w Tarnowskich Górach[3]. Odznaczenia
Przypisy
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.jpg)
