Mielnica Podolska

Mielnica Podolska
Мельниця-Подільська
Herb	Flaga
Państwo	Ukraina
Obwód	tarnopolski
Rejon	czortkowski
Powierzchnia	10 km²
Wysokość	310 m n.p.m.
Populacja (2017); • liczba ludności	; 3720
Nr kierunkowy	+380 3541
Kod pocztowy	48752
	Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego Mielnica Podolska
	Położenie na mapie Ukrainy Mielnica Podolska
	48°36′N 26°09′E/48,600000 26,150000
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Mielnica Podolska, Mielnica (ukr. Мельниця-Подільська, Melnycia-Podilśka) – wieś na Ukrainie, nad Dniestrem, w obwodzie tarnopolskim, w rejonie czortkowskim^[2].

Historia

W Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego (1885. T. V) miejscowość wzmiankowana jako Mielnica, miasto w powiecie borszczowskim.

1 kwietnia 1934 roku Mielnica otrzymała prawa miejskie^[3]. W okresie międzywojennym była siedzibą komisariatu Straży Celnej jak również stacjonowała tu placówka Straży Celnej „Mielnica”^[4], a później strażnica KOP „Mielnica”^[5].

W marcu 1938 przyznano marszałkowi Edwardowi Śmigłemu-Rydzowi honorowe obywatelstwo Mielnicy^[6].

Pod okupacją niemiecką w Polsce pozbawiona praw miejskich; → gmina Mielnica.

W latach 1943–1944 miejscowość była schronieniem dla ludności z okolicznych wiosek przed atakimi OUN-UPA, niemniej jednak nacjonaliści ukraińscy zamordowali tutaj lub w okolicy 18 Polaków^[7].

W 1989 liczyło 3979 mieszkańców^[8].

W 2013 liczyło 3700 mieszkańców^[9].

Zabytki

zamek – zdobyty w 1648 r. przez Kozaków pod wodzą Maksyma Krzywonosa.
dwór wybudowany na przełomie XVIII i XIX w. w stylu klasycystycznym przez Jerzego Jakuba Dunina Borkowskiego^[10]. Do 1906 właścicielem dóbr był Mieczysław Dunin Borkowski^[11].

Ludzie

Marjan Filipecki – nauczyciel, w 1936 mianowany kierownikiem miejscowej 7-klasowej szkoły^[12].

Przypisy

↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2017 року. Державна служба статистики України. Київ, 2017. стор.65
↑ Постанова Верховної Ради України від 17 липня 2020 року № 807-IX "Про утворення та ліквідацію районів" [online], Офіційний вебпортал парламенту України [dostęp 2023-03-12] (ukr.).
↑ Dz.U. z 1934 r. nr 25, poz. 186.
↑ Kalendarz z szematyzmem funkcjonariuszy Straży Celnej na rok 1927, Nakładem Zarządu Internatu imienia dra Władysława Rasińskiego dla Dzieci Funkcjonariuszy Straży Celnej, 1927, s. 256 .
↑ Jerzy Prochwicz: Formacje Korpusu Ochrony Pogranicza w 1939 roku. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2003, s. 315. ISBN 83-88973-58-4.
↑ Honorowe obywaielstwa dla Marszałka Śmigłego Rydza. „Wschód”. Nr 80, s. 6, 10 kwietnia 1938.
↑ HenrykH. Komański HenrykH., SzczepanS. Siekierka SzczepanS., Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939–1946, wyd. 2, Wrocław: Nortom, 2006, s. 47, ISBN 83-89684-61-6, ISBN 978-83-89684-61-5, OCLC 156875487 .
↑ Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу
↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України, 2013. [dostęp 2023-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-21)]. (ukr.).
↑ RomanR. Aftanazy RomanR., Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 9: Województwo podolskie, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1996, s. 248-250, ISBN 83-04-04268-1, ISBN 83-04-03701-7 (całość) .
↑ Zgon obywatela-patrioty. „Nowości Illustrowane”. Nr 46, s. 17, 17 listopada 1906.
↑ Dziennik Urzędowy Kuratorjum Okręgu Szkolnego Lwowskiego. 1936, R. 40, nr 1-12 (str. 405) [dostęp 2018-11-12]

Linki zewnętrzne

Mielnica, miasto, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 344 .
Archiwalne widoki miejscowości w bibliotece Polona

[1] Чисельність наявного населення України на 1 січня 2017 року. Державна служба статистики України. Київ, 2017. стор.65

[2] Постанова Верховної Ради України від 17 липня 2020 року № 807-IX "Про утворення та ліквідацію районів" [online], Офіційний вебпортал парламенту України [dostęp 2023-03-12] (ukr.).

[3] Dz.U. z 1934 r. nr 25, poz. 186.

[4] Kalendarz z szematyzmem funkcjonariuszy Straży Celnej na rok 1927, Nakładem Zarządu Internatu imienia dra Władysława Rasińskiego dla Dzieci Funkcjonariuszy Straży Celnej, 1927, s. 256 .

[5] Jerzy Prochwicz: Formacje Korpusu Ochrony Pogranicza w 1939 roku. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2003, s. 315. ISBN 83-88973-58-4.

[6] Honorowe obywaielstwa dla Marszałka Śmigłego Rydza. „Wschód”. Nr 80, s. 6, 10 kwietnia 1938.

[komanski22-7] HenrykH. Komański HenrykH., SzczepanS. Siekierka SzczepanS., Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939–1946, wyd. 2, Wrocław: Nortom, 2006, s. 47, ISBN 83-89684-61-6, ISBN 978-83-89684-61-5, OCLC 156875487 .

[8] Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу

[9] Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України, 2013. [dostęp 2023-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-21)]. (ukr.).

[Aftanazy-10] RomanR. Aftanazy RomanR., Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 9: Województwo podolskie, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1996, s. 248-250, ISBN 83-04-04268-1, ISBN 83-04-03701-7 (całość) .

[11] Zgon obywatela-patrioty. „Nowości Illustrowane”. Nr 46, s. 17, 17 listopada 1906.

[12] Dziennik Urzędowy Kuratorjum Okręgu Szkolnego Lwowskiego. 1936, R. 40, nr 1-12 (str. 405) [dostęp 2018-11-12]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]