Ten artykuł od 2011-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Mixtape (mikstejp^[1]) – w dzisiejszym przemyśle muzycznym ten termin odnosi się do projektu muzycznego, który zazwyczaj ma luźniejsze ograniczenia niż albumy lub minialbumy. W przeciwieństwie do tradycyjnego albumu lub minialbumu, mikstejpy są projektami, gdzie artysta ma większą swobodę twórczą.

Dawniej mixtape to była taśma nagrana przez DJ-a, najczęściej za pomocą dwóch gramofonów i miksera.

Jeszcze dawniej mikstejpy pojawiały się wyłącznie na kasetach magnetofonowych, teraz trafiają także na płyty CD. Pierwotnie mikstejpy miały ukazywać umiejętności DJ-a i były nagrywane podczas jednej sesji. Obecnie w większości są zaaranżowane przy użyciu komputerów.

Moda na mikstejpy rozpoczęła się w latach 80. XX wieku, kiedy DJ-e miksowali utwory w wersji a cappella z podkładami instrumentalnymi innych piosenek, tworząc tzw. blendy. W latach 90. w tworzenie mikstejpów angażowali się też raperzy, rymując własne, niepublikowane nigdzie indziej zwrotki. Na mikstejpach rozgrywały się najważniejsze bitwy raperów – Nas kontra Jay-Z, czy Eminem kontra Ja Rule.

Z powodu praw autorskich większość mixtape’ów to tzw. nielegale – materiały nigdy niewydane oficjalnie. Najsłynniejsze mixtape’y w oficjalnym, komercyjnym obiegu tworzył Funkmaster Flex, a w podziemiu – DJ Clue i DJ Premier z Gang Starr.