Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

 

Nary

Nary w Forcie Pulaski, w USA

Nary – w języku średniopolskim prymitywne łoże lub wyrko, czasami piętrowe, zazwyczaj wykonane z desek lub żerdzi. Rzeczownik bez liczby pojedynczej. W odmianie: Dop. nar (nie narów)[1].

Pierwszy zapis pojawił się w roku 1570, co odnotował w roku 1927, w Słowniku etymologicznym języka polskiego Aleksander Brückner wraz z dopiskiem: „...nie ruska pożyczka, chociaż dziś na Rusi lepiej znane”[2]. W pierwszym dwudziestoleciu XX wieku nary zostały wyparte przez pryczę (niem. Pritsche), zwłaszcza więzienną i koszarową[3].

Przypisy

Bibliografia

  • Aleksander Brückner: Słownik etymologiczny języka polskiego. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1992. ISBN 83-214-0410-3. (reprint wydania z 1927)
  • Witold Doroszewski, Halina Kurkowska: Słownik poprawnej polszczyzny. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1977.
  • Stanisław Skorupka, Halina Auderska: Mały słownik języka polskiego. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1969.

Linki zewnętrzne

Prefix: a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9

Portal di Ensiklopedia Dunia

Kembali kehalaman sebelumnya