Długość ciała 114–340 cm, długość ogona 19–90 cm, wysokość w kłębie 61–183 cm; długość rogów 23–123 cm; masa ciała samic 24–600 kg, samców 32–950 kg[24][26].
Systematyka
Rodzaj (w randze podrodzaju w obrębie Cerophorus) zdefiniował w 1816 roku francuski zoolog i anatomHenri Marie Ducrotay de Blainville w artykule poświęconym kilku gatunkom przeżuwaczy opublikowanym na łamach Bulletin de la Société philomathique de Paris[1]. De Blainville wymienił trzy gatunki – Antilope scriptaPallas, 1766, Antilope sylvaticaSparrman, 1780 i Antilope strepsicerosPallas, 1766 – nie wskazując gatunku typowego; w ramach późniejszego oznaczenia w 1900 roku angielscy zoolodzy Philip Lutley Sclater i Oldfield Thomas na typ nomenklatoryczny wyznaczyli Antilope sylvaticaSparrman, 1780[27].
Etymologia
Tragelaphus: gr.τραγελαφοςtragelaphos ‘kozło-jeleń’, od τραγος tragos ‘kozioł’; ελαφος elaphos ‘jeleń’[28].
Strepsicerastes: gr. στρεψις strepsis ‘obrót’, od στρεφω strephō ‘obrócić’[38]; κεραστης kerastēs ‘rogaty’, od κερας keras, κερατος keratos ‘róg’[39]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Strepsiceros imberbisBlyth, 1869.
Strepsicerella: rodzaj StrepsicerosC.H. Smith, 1827; łac. przyrostek zdrabniający -ella[40]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Strepsiceros imberbisBlyth, 1869.
Ammelaphus: gr. αμμα amma, αμματος ammatos ‘węzeł’[41]; ελαφος elaphos ‘jeleń’[42]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Strepticeros imberbisBlyth, 1869.
Nyala: nazwa nyala oznaczająca w języku tsonga nialę grzywiastą, prawdopodobnie od nazwy dzì-nyálà oznaczającej w bantu kozła niali[43]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Tragelaphus angasiiAngas, 1849.
Podział systematyczny
W niektórych ujęciach systematycznych poszczególne podrodzaje są traktowane jako odrębne rodzaje (Nyala z gatunkiem N. angasii; Tragelaphus z gatunkami T. scriptus, T. phaleratus, T. bor, T. decula, T. meneliki, T. fasciatus, T. ornatus, T. sylvaticus, T. spekii, T. sylvestris, T. larkenii, T. gratus, T. selousi, T. eurycerus i T. buxtoni; Ammelaphus z gatunkami A. imberbis i A. australis; Strepsiceros z gatunkami S. strepsiceros, S. zambesiensis, S. chora i S. cottoni; oraz Taurotragus z gatunkami T. oryx i T. derbianus)[23][24]; tutaj klasyfikacja z podziałem na podrodzaje za Mammals Diversity Database i All the Mammals of the Worlds (2023) z następującymi występującymi współcześnie gatunkami[44][26]:
od środkowej Etiopii i Somalii, na południe przez wschodnią Afrykę do południowej Demokratycznej Republiki Konga, Angola (z wyjątkiem południowo-zachodniej części), północno-wschodnia Namibia (Pas Caprivi), Botswana oraz wschodnia i południowa Południowa Afryka
niziny środkowej i południowej Etiopii, Somalii, skrajnie południowo-wschodniego Sudanu, skrajnie północno-wschodniej Ugandy, północnej, środkowej i południowej Kenii oraz wschodniej Tanzanii
od południowo-wschodniego Czadu, zachodniego Sudanu i północnej Republiki Środkowoafrykańskiej, na wschód do Morza Czerwonego, na południe przez wschodnią Afrykę do środkowej Angoli i Południowej Afryki (Prowincja Przylądkowa Wschodnia)
wschodnia i południowa Afryka od południowo-wschodniego Sudanu Południowego, południowo-zachodniej Etiopii, Ugandy, Rwandy, Kenii i południowej Somalii na południe przez Tanzanię, południową Demokratyczną Republikę Konga i Angolę do Południowej Afryki
rozłączne populacje na 3 obszarach: południowo-wschodni Senegal, północna Gwinea, południowo-zachodnie Mali (być może Gwinea Bissau); północny Kamerun, południowo-zachodni Czad (być może Nigeria); Republika Środkowoafrykańska, południowo-wschodni Czad, zachodni Sudan Południowy (być może Demokratyczna Republika Konga i Uganda)
↑Nazwa odrzucona, publikacja Frischa Das Natur-System der Vierfüßigen Thiere została uznana za nieważną (poza kilkoma wyjątkami) ze względu na niekonsekwentne stosowanie nazewnictwa binominalnego, na mocy uprawnień ICZN[2].
↑A.G. Desmarest: Mammalogie, ou, Description des espèces de mammifères. Cz. 2: Contenant les ordres des Rongeurs, des Édentés, des Pachydermes, des Ruminans et des Cetacés. Paris: Chez Mme. Veuve Agasse, imprimeur-libraire, 1822, s. 471. (fr.).
↑J.A. Wagner: Supplementband. W: J.Ch.D. von Schreber: Die Säugthiere in Abbildungen nach der Natur, mit Beschreibungen. Cz. 5: Die Affen, Bahnlücker, Beutelthiere, Susthiere, Tusettenfresser und Sandflüger. Erlangen: Expedition des Schreber’schen säugthier- und des Esper’schen Schmetterlingswerkes, 1855, s. 438. (niem.).
↑ abNazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 181. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ abcdefC. Groves, D. Leslie, B. Huffman, R. Valdez, K. Habibi, P. Weinberg, J. Burton, P. Jarman & W. Robichaud: Family Bovidae (Hollow-horned Ruminants). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 2: Hoofed Mammals. Barcelona: Lynx Edicions, 2011, s. 593–618. ISBN 978-84-96553-77-4. (ang.).
↑D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Tragelaphus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-04-23]. (ang.).
↑ abcdeClass Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 601–604. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
↑N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-11-30]. (ang.).
↑Home. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2024-07-12]. (ang.).
↑Y. Haile-Selassie, E.S. Vrba & F. Bibi: Bovidae. W: Y. Haile-Selassie & Giday WoldeGabriel (redaktorzy): Ardipithecus kadabbaLate Miocene Evidence from the Middle Awash, Ethiopia. Berkeley (California): University of California Press, 2009, s. 296. ISBN 978-0-520-25440-4. (ang.).
↑J.M. Harris: Family Bovidae. W: J.M. Harris (red.): Koobi fora research project. Cz. 3: The Fossil Ungulates: Geology, Fossil Artiodactyls, and Palaeoenvironments. Oxford: Clarendon Press, 1991, s. 145. ISBN 0-19-857399-5. (ang.).
↑K.E. Reed & F. Bibi. Fossil Tragelaphini (Artiodactyla: Bovidae) from the Late Pliocene Hadar Formation, Afar Regional State, Ethiopia. „Journal of Mammalian Evolution”. 18 (1), s. 58, 2011. DOI: 10.1007/s10914-010-9146-6. (ang.).
↑D. Geraads & H. Thomas: Bovidés du Plio-Pléistocène d’Ouganda. W: M. Pickford, B. Senut & D. Hadoto: Geology and Palaeobiology of the Albertine Rift Valley, Uganda-Zaire. Cz. 2: Palaeobiology. Orléans: CIFEG, 1994, s. 387, seria: Publications Occasionnelles Centre International pour la Formation et les Echanges Géologiques, nr 29. (fr.).
↑F. Bibi. Tragelaphus nakuae: evolutionary change, biochronology, and turnover in the African Plio-Pleistocene. „Zoological Journal of the Linnean Society”. 162 (3), s. 701, 2011. DOI: 10.1111/j.1096-3642.2010.00691.x. (ang.).
↑D. Geraads. Bovidae et Giraffidae (Artiodactyla, Mammalia) du Pléistocène de Ternifine (Algérie). „Bulletin du Muséum national d’histoire naturelle”. 4e série, section C. 3 (1), s. 51, 1981. (fr.).
↑L.S.B. Leakey: Mammalian fauna: Bovidae. W: L.S.B. Leakey: Olduvai Gorge 1951-61. Cz. 1: Fauna and Background. Cambridge: Cambridge University Press, 1965, s. 43. (ang.).
↑C. Arambourg. Mammifères fossiles du Maroc. „Mémoires de la Société des sciences naturelles du Maroc”. 46, s. 42, 1938. (fr.).