Nicholas Bethell
Nicholas William Bethell, 4. baron Bethell (ur. 19 lipca 1938 w Londynie, zm. 8 września 2007 tamże) – brytyjski pisarz, tłumacz i polityk, członek Izby Lordów, poseł do Parlamentu Europejskiego kilku kadencji. ŻyciorysWykształcenieKształcił się w Harrow School, odbył służbę wojskową, studiował języki arabski i perski na Pembroke College w ramach University of Cambridge. Na tym samym uniwersytecie w 1987 uzyskał doktorat z filozofii[1]. Praca zawodowaW latach 60. pracował w magazynie literackim „The Times Literary Supplement” i jako wydawca w jednej ze stacji radiowych sieci BBC. Zajmował się działalnością pisarską i tłumaczeniami. Opublikował m.in. biografię Władysława Gomułki, tłumaczył i promował dzieła literatury rosyjskojęzycznej (Iosifa Brodskiego, Aleksandra Sołżenicyna) i polskojęzycznej (Sławomira Mrożka). W 1968 został autorem anglojęzycznego tłumaczenia Oddziału chorych na raka Aleksandra Sołżenicyna. Według Lorda Bethella rosyjski pisarz miał przekazać rękopis jednemu ze słowackich dziennikarzy rok wcześniej, a on sam uzyskał go następnie w Pradze z zapewnieniem o zgodzie autora na tłumaczenie i publikację. W 1971 publicysta Auberon Waugh w piśmie „Private Eye” zasugerował, że doprowadzając do wydania Oddziału chorych na raka, Nicholas Bethell przyczynił się do represji wobec Aleksandra Sołżenicyna. Jednocześnie pojawiły się w tym artykule dywagacje na temat rzekomej współpracy brytyjskiego arystokraty (prezentującego publicznie antykomunistyczne poglądy) z KGB. Nicholas Bethell wygrał wytoczony przez siebie proces o zniesławienie. Natomiast sam Aleksander Sołżenicyn w swojej autobiografii z lat 90. zaprzeczył, by udzielał mu zgody na dysponowanie prawami autorskimi do tej powieści[2][3][4]. Działalność politycznaW 1967, po śmierci swojego kuzyna, odziedziczył tytuł barona Bethell. Jako par dożywotni zasiadł w tym samym roku w Izbie Lordów, mandat ten utracił w 1999 w związku z reformą przeprowadzoną przez rząd Tony'ego Blaira. Nicholas Bethell zaangażował się w działalność Partii Konserwatywnej. W 1975 został powołany na delegata do Parlamentu Europejskiego. Po wprowadzeniu wyborów powszechnych od 1979 do 1994 sprawował mandat europosła I, II i III kadencji. Do Europarlamentu powrócił w 1999. Należał m.in. do frakcji chadeckiej, był wiceprzewodniczącym szeregu komisji, delegacji i podkomisji. Pracował głównie w Komisji ds. Kwestii Politycznych, a następnie w Komisji ds. Zagranicznych i Bezpieczeństwa[5]. Z powodu zdiagnozowanej w 1995[3] choroby Parkinsona i pogarszającego się stanu zdrowia w 2003 złożył mandat europosła V kadencji[6]. Odznaczenia i wyróżnieniaW 1991 odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej. Wyróżniony m.in. Medalem im. Roberta Schumana przyznawanym przez grupę chadecką w PE (2003)[7]. Życie prywatneBył dwukrotnie żonaty. Z Cecilią Mary Lothian Honeyman miał dwoje dzieci (Jamesa Nicholasa i Williama Alexandra), z Bryony Lea Griffiths miał jedno dziecko (Johna Andrew Rowlanda)[1]. Wybrane publikacje
Przypisy
Bibliografia
Kontrola autorytatywna (osoba):
Information related to Nicholas Bethell |