|
Nina Hagen
_by_Erling_Mandelmann.jpg) Nina Hagen, właściwie Catharina Hagen (ur. 11 marca 1955 w Berlinie) – niemiecka piosenkarka i aktorka, nazywana „matką chrzestną punk rocka”[1]. ŻyciorysDzieciństwo i początek karieryCatharina Hagen urodziła się 11 marca 1955 w Berlinie[2]. Jest córką scenarzysty Hansa Olivy-Hagena (1922–1992) i aktorki Evy Marii z domu Buchholz (1934–2022[3]). Ze strony ojca artystka ma żydowskie pochodzenie, a oryginalnym nazwiskiem jej rodziny było Löb (później Levi)[4]. Jej pradziadkiem był Carl Levi vel Hagen, bankier i filantrop; dziadkiem natomiast ekonomista Hermann Carl Hagen, który zginął w KL Sachsenhausen podczas Holocaustu. Rodzice artystki rozwiedli się, gdy miała ona dwa lata. Matka Niny Hagen związała się z niemieckim bardem, Wolfem Biermannem.  Planując karierę sceniczną, rzuciła szkołę w 10. klasie i uciekła do Polski[5], gdzie rozpoczęła działalność muzyczną. Obracała się w środowisku komuny Teatr Esperanto, m.in. w otoczeniu Kamila Sipowicza i Ryszarda Terleckiego[6]. W 1974, po powrocie do NRD, osiągnęła pierwsze sukcesy muzyczne z grupą Automobil, wystąpiła też po raz pierwszy w filmie (ABC miłości). W 1976 przeprowadziła się z matką do Berlina Zachodniego i założyła zespół The Nina Hagen Band. Razem z nim wydała swoją pierwszą płytę Nina Hagen Band (1978), która była początkiem międzynarodowej kariery piosenkarki. Pierwsze single, TV-Glotzer oraz Auf’m Bahnhof Zoo odniosły sukces komercyjny, a grupa była porównywana do zespołów takich jak m.in. Sex Pistols czy The Slits. Kolejny album Unbehagen, ponownie utrzymany w konwencji hard rocka, ukazał się w następnym roku.
Lata 80.W 1980 r. przeprowadziła się do Stanów Zjednoczonych i zamieszkała w Los Angeles. Tam wydała swoją pierwszą solową i anglojęzyczną płytę, NunSexMonkRock (1982) będącą połączeniem rocka psychodelicznego, punk rocka i gothic rocka. W 1983 r. ukazał się album Angstlos. Popularność zyskały single New York / N.Y. będący pierwszym w karierze piosenkarki z gatunku dance-punka, Zarah, cover przedwojennej piosenki Zary Leander Ich weiss es wird einmal ein Wunder geschehen oraz Lorelei nawiązujący do nowej fali. W 1984 r. zespół Red Hot Chili Peppers nagrał napisaną dla Hagen piosenkę What It Is, zwaną także Nina’s song i wykonywaną również przez samą piosenkarkę. W 1985 r. Hagen nagrała kolejny album, In Ekstasy, utrzymany w konwencji hardcore punk. Nina Hagen zyskała wtedy ogólnoświatową popularność, odbywała trasy koncertowe po Europie, Ameryce Północnej, Ameryce Południowej, Azji, Australii. Występowała z zespołami takimi jak Queen czy Scorpions, była gwiazdą międzynarodowych festiwali rockowych, m.in. Rock in Rio, Rockpalast czy Roskilde Festival. Lata 90. i obecnie W latach 90. artystka wróciła na stałe do Europy, gdzie wydała swój pierwszy album hip-hopowy, Street. Po odbyciu europejskiej trasy koncertowej, nawiązała współpracę z Adamskim, której owocem był utrzymany w stylu house singiel Get Your Body. Kolejny album Niny Hagen, Revolution Ballroom (1993) również nawiązywał do muzyki elektronicznej. W 1996 r. ukazała się płyta BeeHappy, będąca powrotem artystki do hardcore punku. W tym samym roku do współpracy zaprosił ją Dero Goi, lider heavymetalowego zespołu Oomph!, z którym nagrała piosenkę Fieber. W kolejnych latach Hagen nagrywała m.in. hinduską muzykę religijną, standardy jazzowe i bluesowe oraz muzykę gospel. Wyjątkiem był punkowy album Return of the Mother (2001) oraz nagrany wraz z Apocalypticą cover zespołu Rammstein, Seemann (2003). W 2011 r. ukazał się album Niny Hagen, Volksbeat, ponownie utrzymany w klimacie punk rocka. Jest wegetarianką i aktywistką na rzecz praw zwierząt. W 2009 r. wystąpiła z Pamelą Anderson w kampanii reklamowej PETA. Ponadto jest zadeklarowaną przeciwniczką wojny w Iraku oraz broni atomowej. Wspiera ruchy LGBT. W wyborach prezydenckich w Stanach Zjednoczonych w 2012 roku wyraziła poparcie dla Jill Stein. Życie prywatneNina Hagen została wychowana w duchu ateizmu. W latach 70. zaczęła praktykować hinduizm, w 2009 zmieniła wyznanie na protestantyzm i przyjęła chrzest w kościele ewangelicko-reformowanym. Hagen była czterokrotnie zamężna. W 1987 r. poślubiła swojego 17-letniego fana, znanego pod pseudonimem „Iroquois”. W 1989 r. wyszła za Francuza Franka Chevaliera, z którym ma syna Otisa Chevallier-Hagena (ur. 1990). W latach 1996–2000 była żoną Davida Lynna. W 2004 r. poślubiła muzyka Lucasa Alexandra Breinholma, z którym rozwiodła się w 2005 r. po 11 miesiącach małżeństwa. Artystka spotykała się także z muzykami Hermanem Broodem, Anthonym Kiedisem, Mickiem Marsem oraz Ferdynandem Karmelkiem, z którym ma córkę Cosmę Shivę Hagen (ur. 1981). W latach 2005–2010 partnerem artystki był młodszy od niej o 28 lat kanadyjski psychoterapeuta. Dyskografia
Filmografia
Książki
Przypisy
Linki zewnętrzneKontrola autorytatywna (osoba): |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.jpg)
_deutsche_S%C3%A4ngerin.png){kind=small}
