Obolce

Obolce

Абольцы
Обольцы

kościół katolicki w Obolcach (1916)
Państwo	Białoruś
Obwód	witebski
Rejon	tołoczyński
Sielsowiet	Obolce
Populacja (2009) • liczba ludności	327[1]
Położenie na mapie obwodu witebskiego Obolce
Położenie na mapie Białorusi Obolce
54°35′41″N 29°49′20″E/54,594722 29,822222
Multimedia w Wikimedia Commons

Obolce (biał. Абольцы, ros. Обольцы) – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie tołoczyńskim, w sielsowiecie Obolce. Dawniej miasteczko.

Nazwa miejscowości pochodzi od rzeki Obolanki, nad którą leży. Pierwsza wzmianka pochodzi z XIV w. W 1387 król Polski Władysław II Jagiełło ufundował tu pierwszy na Białej Rusi kościół katolicki. W 1397 powstała przy nim parafia. Fundacja ta może świadczyć, że w tym okresie w Obolcach zamieszkiwali Litwini^[2].

W XVI w., w zamian za odstąpienie dziedzictwa królowej Bonie, miasto otrzymali Sanguszkowie^[3].

W 1619 powołano katolicki archidiakonat białoruski z siedzibą w Obolcach (jeden z dwóch archidiakonatów w diecezji wileńskiej). Istniał on do 1848^[4][5].

Obolce odpadły od Polski w 1793 w wyniku II rozbioru.

Podczas okupacji hitlerowskiej, 14 sierpnia 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 150 osób. 4 czerwca 1942 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowali^[6].

• Parafia NMP Matki Kościoła i św. Tomasza Apostoła w Obolcach

• Obolce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 335 .
• Obolce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 397 .