Obwód piński

Obwód piński (biał. Пінская вобласьць, ros. Пинская область) – jednostka administracyjna istniejąca w Białoruskiej SRR w latach 1939–1954 (de facto: 1940–1941; 1944–1954).

Obwód utworzono 4 grudnia 1939 r. dekretem Prezydium Rady Najwyższej ZSRR^[1] po tym, jak doszło do tzw. zjednoczenia ziem białoruskich spowodowanego agresją sowiecką 17 września 1939. W jego skład weszła centralna i wschodnia część województwa poleskiego – powiaty: piński, drohiczyński, kosowski, łuniniecki i stoliński.

15 stycznia 1940 powiaty zostały zlikwidowane na mocy decyzji Prezydium Rady Najwyższej BSRR i przekształcone w rejony: hancewicki, dawidgródecki, drohiczyński, żabczycki, janowski, łohiszyński, leniński, łuniniecki, piński, stoliński i telechański.

W latach 1941–1944 obwód znajdował się pod administracja niemiecką jako część Komisariatów Rzeszy: Wschód i Ukraina.

8 stycznia 1954 roku dekretem Prezydium Rady Najwyższej ZSRR^[2] obwód został zlikwidowany a jego obszar włączono w skład obwodu brzeskiego^[3].

• Mapa i podział administracyjny obwodu pińskiego (ros.)