Otto Hesse

Ludwig Otto Hesse

Otto Hesse (ok. 1860)
Data i miejsce urodzenia	22 kwietnia 1811 Królewiec
Data i miejsce śmierci	4 sierpnia 1874 Monachium
Zawód, zajęcie	matematyk
Alma Mater	Uniwersytet Albrechta w Królewcu
Multimedia w Wikimedia Commons

Ludwig Otto Hesse (ur. 22 kwietnia 1811 w Królewcu, zm. 4 sierpnia 1874 w Monachium) – niemiecki matematyk. Zajmował się analizą, m.in. wielowymiarową, w której wprowadził hesjan.

Ludwig Otto Hesse urodził się 22 kwietnia 1811 roku w Królewcu w rodzinie kupca i producenta mydła Johanna Gottlieba Hessego (zm. 1829) i jego żony Anny Karoline Reiter (1788–1865)^[1] .

Po ukończeniu królewieckiego gimnazjum Altstädtisches Gymnasium, w latach 1832–1837 studiował matematykę i fizykę na Uniwersytecie Albrechta w Królewcu, m.in. u Carla Gustava Jacobiego (1804–1851), Friedricha Wilhelma Bessela (1784–1846), Franza Ernsta Neumanna (1798–1895) i Friedricha Juliusa Richelota (1808–1875)^[1] . W 1838 roku odbył podróż po Niemczech i Italii^[1] . Po powrocie pracował jako nauczyciel fizyki i chemii w szkole kupieckiej w Królewcu (1838–1841)^[1] .

W 1840 roku uzyskał stopień doktora, a wkrótce potem habilitację^[1] . W 1841 roku ożenił się z Marie Sophie Emilie Dulk, z którą miał syna i pięć córek^[1] .

W 1845 roku został profesorem nadzwyczajnym na uniwersytecie w Królewcu, gdzie po odejściu Jakobiego i śmierci Bessela przejął prowadzenie wykładów z analizy, geometrii i mechaniki^[1] . W 1855 roku przyjął ofertę uniwersytetu w Halle, a wkrótce potem przeniósł się na uniwersytet w Heidelbergu^[1] . W 1868 roku objął stanowisko profesorskie na politechnice w Monachium^[1] .

Cierpiał na chorobę wątroby, przez co musiał zaprzestać działalności dydaktycznej w 1874 roku^[2] . Zmarł 4 sierpnia 1874 roku w Monachium^[1] .

Hesse zajmował się teorią niezmienników, funkcjami algebraicznymi, geometrią analityczną i teorią wyznaczników^[3] . Badał krzywe drugiego i trzeciego stopnia^[3] . W 1844 roku wprowadził hesjan^[3] .

Dzieła podane za Neue Deutsche Biographie^[1] :

• 1844 – Über die Elimination der Variablen aus 3 algebra. Gleichungen von 2. Grade mit 2 Variablen
• 1844 – Über die Wendepunkte der Kurven 3. Ordnung
• 1847 – Algebra. Auflösung derjenigen Gleichungen 9. Grades, deren Wurzeln die Eigenschaft haben, daß eine gegebene rationale und symmetrische Funktion Θ (xλ, xμ) je zweier Wurzeln xλ, xμ eine 3. Wurzel xϰ gibt, so daß gleichzeitig: xϰ = Θ (xλ, xμ), xλ = Θ (xμ, xμ), xμ = (xμ, xλ)
• 1848 – Über Kurven 3. Ordnung und die Kegelschnitte, welche diese Kurven in 3 verschiedene Punkten berühren
• 1849 – Über Kurven 3. Klasse und Kurven 3. Ordnung
• 1853 – Über die geometrische Bedeutung der linearen Bedingungsgleichung zw. die Koeffizienten einer Gleichung 2. Grades
• 1855 – Über die Doppeltangenten der Kurven 4. Ordnung
• 1861 – Vorlesungen über analytische Geometrie des Raumes, insbesondere über Oberflächen 2. Ordnung
• 1891 – Gesamte Werke

• 1859 – członek korespondencyjny Królewskiej Pruskiej Akademii Nauk (Königlich Preußische Akademie der Wissenschaften^[4]
• 1871 – honorowy członek London Mathematical Society^[5]
• 1870 – członek zwyczajny Królewskiej Bawarskiej Akademii Nauk w Monachium (Königlich-Bayerischen Akademie der Wissenschaften zu München)^[6]
• 1872 – Steiner-Preis^[1] 

Jego imieniem nazwano szereg terminów matematycznych^[1] :

• Grupa Hessego
• Konfiguracja Hessego
• Macierz Hessego (hesjan)
• Postać normalna Hessego

Na cześć Hessego nazwano jedną z planetoid z pasa głównego asteroid – (25029) Ludwighesse^[7].

• Moritz Cantor: Hesse, Otto. W: Allgemeine Deutsche Biographie. T. 12. 1880, s. 306–307 [Online-Version]. (niem.).
• Josef Lense: Hesse, Otto. W: Neue Deutsche Biographie. T. 9. 1972, s. 21–22 [Online-Version]. (niem.).
• Hesse Otto, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-01-24] .

• John J. O’Connor; Edmund F. Robertson: Otto Hesse w MacTutor History of Mathematics archive (ang.)