|
Pagani Huayra
Pagani Huayra – supersamochód klasy wyższej produkowany pod włoską marką Pagani w latach 2011–2023. Historia i opis modelu.jpg)   Proces rozwojowy następcy Zondy pod kodem fabrycznym C9 nabrał zaawansowanego tempa w pierwszej połowie 2008 roku, kiedy to po raz pierwszy sfotografowano prototypy testujące technikę nowego modelu pod próbnym, roboczym nadwoziem[1]. Dwa lata później, w maju 2010, faza testów wkroczyła w kolejny etap, wykorzystując już gotowy projekt zupełnie nowego nadwozia[2]. Koordynujący projekt Horacio Pagani zdradził też wtedy, że następca Zondy wykorzysta 3770 nowych części oraz będzie znacznie mocniejszy od jej podstawowej wersji, zbliżając się do wyczynowego wariantu Zonda R i ponownie wykorzystując silnik Mercedesa-AMG[3]. Pagani Huayra zadebiutowała oficjalnie w styczniu 2011 roku, niespełna 12 lat po premierze dotychczas produkowanego i zarazem pierwszego w historii modelu założonej w latach 90. włoskiej firmy. Nazwa samochodu nawiązuje do Huayra-tata, prekolumbijskiego boga wiatru czczonego w peruwiańskiej i boliwijskiej części Andów w czasach przedkolonialnych[4]. Podobnie jak w przypadku poprzednika, Huayra zyskała awangardową stylizację autorstwa jednoczesnego konstruktora i koordynatora projektu, Horacio Paganiego Obła i smukła sylwetka zyskała wiele ostrych linii, duży przedni wlot powietrzy i lusterka, które tym razem umieszczono na krawędziach błotników. Tylną część nadwozia o masywniejszych kształtach ponownie przyozdobiła centralnie umieszczona poczwórna końcówka wydechu, z kolei do budowy karoserii wykorzystano karbotanium będące połączeniem stopów tytanu i kompozytów z włókna węglowego[5]. Luksusowo stylizowane wnętrze wykonano z mieszanki brąowej skóry i aluminium, z owalną konsolą centralną i panelem klimatyzacji imitującym klawisze klarnetu[6]. Po raz pierwszy Pagani wykorzystało także centralnie umieszczony ekran dotykowy pozwalający na sterowanie głównymi funkcjami pojazdu[7]. Do napędu podstawowej Huayry ponownie wykorzystany został silnik typu V12 konstrukcji AMG, jednak tym razem jego moc została znacznie zwiększona - z 394 w Zondzie do 700 KM. Sprawne działanie układu napędowego miała zapewniać 7-stopniowa, sekwencyjna skrzynia biegów typu XTRAC, a dzięki wykorzystaniu lekkich i kompozytowych tworzyw do budowy - masa całkowita wyniosła relatywnie niewielkie 1350 kilogramów[8].       Huayra BCW lutym 2016 roku zadebiutowała pierwsza wersja specjalna Huayry w postaci modelu BC. Pod kątem wizualnym samochód zyskał przeprojektowane nadwozie, z inaczej ukształtowanym przednim wlotem powietrza, dodatkowymi wlotami powietrza i większym tylnym spojlerem. Charakterystyczną cechą stało się także dwubarwne malowanie karoserii. Horacio Pagani zastosował kompleksowe zmiany w układzie napędowym, modyfikując zawieszenie i stosując nowy typ sekwencyjnej przekładni biegów[9]. Do m.in. alufelg wykorzystano też lżejsze stopy aluminium[10]. Zmiany konstrukcyjne pozwoliły na obniżenie masy całkowitej o 132 kilogramy do 1218 kilogramów przy jednoczesnym zwiększeniu mocy układu do 800 KM, a modyfikacje wizualne doprowadziły do optymalizacji właściwości aerodynamicznych. Zbudowano łącznie 20 egzemplarzy Huayry BC w cenie po 2,35 miliona euro za sztukę[11]. Huayra Roadster/Roadster BCW marcu 2017 roku na salonie samochodowym w Genewie zaprezentowano po raz pierwszy od premiery w 2011 roku odmianę z otwieranym dachem, nazywając ją Huayra Roadster. Samochód zyskał jednak dodatkowe modyfikacje wizualne, wykraczające poza inny typ nadwozia. Przeprojektowany został układ wlotów powietrza, zmodyfikowano zderzaki, a także wprowadzono nowy wzór alufelg. W stosunku do odmiany coupe, Pagani uzyskało niższą o 80 kilogramów masę całkowitą[12]. Dwa i pół roku po premierze klasycznego Roadstera, Pagani zaprezentowało także wyczynową odmianę BC nawiązującą do przedstawionego już wariantu coupe spod tego emblematu. Samochód zyskał unikalny pakiet stylistyczny z dwubarwnym malowaniem nadwozia, a także 800-konny silnik i dodatkowy pakiet spojlerów. Masę całkowitą obniżono do wartości 1250 kilogramów dzięki wykorzystaniu mieszanki włókna węglowego i tytanu[13]. Huayra ImolaW lutym 2020 zadebiutowało Pagani Huayra Imola, będące wariantem o bardziej torowej specyfice. Mocniejszy układ napędowy charakteryzował się mocą 827 KM, z kolei zastosowanie nowego systemu Smart Gas pozwoliło na szybszą zmianę przełożeń siedmiobiegowej przekładni XTRAC podczas dynamicznej jazdy[14]. Pod kątem wizualnym wariant Imola otrzymał bardziej wyścigowe detale stylistyczne, z przeprojektowaną maską, nadkolami i nakładkami na progi. Tylna część nadwozia zyskała obszerny dyfuzor, a duży spojler zapewnił lepszy docisk[15]. Zbudowano 5 egzemplarzy specjalnej wersji Huayry. Huayra TricoloreW grudniu 2020 zaprezentowana została specjalna seria Huayra Tricolore, która powstała w hołdzie dla włoskich pilotów z dywizji aerobatycznej Frecce Tricolori, która w momencie premiery obchodziła 60-lecie swojego istnienia. W stylistyce samochodu wykorzystano motywy trójbarwneg malowania, a także przeprojektowany zderzak i przeprojektowane boczne wloty powietrza[16]. Układ napędowy zyskał mocniejszy o 38 KM silnik, a dzięki wykorzystaniu do budowy lżejszych materiałów kompozytowych udało się uzyskać masę całkowitą 1270 kilogramów[17]. Specjalna, ściśle limitowana edycja Huaury powstała w trzech sztukach, z czego cena za egzemplarz wyniosła 5,5 miliona euro[18]. Huayra RW marcu 2021 roku Pagani zaprezentowało kolejną odmianę Huayry, tym razem o bardziej torowym i wyczynowym charakterze. Samochód przeszedł kompleksowe modyfikacje wizualno-techniczne mające pozwolić na uzyskanie lepszych niż standardowa odmiana osiągów przy maksymalnie obniżonej masie całkowicej i zoptymalizowanych wartościach aerodynamicznych. W efekcie, Pagani Huayra R zyskała masę całkowitą 1050 kilogramów przy mocy 850 KM i silniku, po modyfikacjach stał się wolnossący[19]. Obszerne modyfikacje wizualne przyniosły inaczej ukształtowane wloty powietrza, charakterystyczne matowe malowanie z naklejkami oraz wydłużony, inaczej stylizowany tył z diodowymi lampami, dużym spojlerem i obszernym dyfuzorem. Sztywność konstrukcji została zwiększona o 51%, a kompozytowe nadwozie przykryło kabinę pasażerską z klatką bezpieczeństwa i zintegrowanymi fotelami[20]. Samochód pozwala na jazdę wyłącznie w warunkach torowych. Pagani zbudowało 30 egzemplarzy Huayry R w cenie po 2,6 miliona euro za sztukę[21]. Huayra CodalungaW czerwcu 2022, tuż przed premierą następcy Huayry w postaci zupełnie nowego modelu Utopia, włoska firma przedstawiła jeszcze jeden model specjalny, wizualnie najgłębiej ingerujący w kształty pierwotniego projektu z 2011 roku. Huayra Codalunga powstała z inspiracji dwóch klientów włoskiej firmy, którzy zlecili opracowanie projektu nawiązującego do dziedzictwa samochodów wyścigowych typu long tail z lat 60. biorących udział w wyścigach Le Mans[22]. W efekcie, samochód otrzymał nietypowy projekt stylistyczny wyróżniający się znacznie wydłużoną, smukle zakończoną częścią nadwozia z inaczej ukształtowanymi lampami, spojlerem i dyfuzorem. Lampy zyskały łukowato ułożone trzy soczewki, które skryto pod wyraźnie zarysowanym daszkiem[23]. Samochód zyskał też przeprojektowany pas przedni, inny wzór alufelg i charakterystyczne, błękitno-matowe malowanie nadwozia. Konstruktorzy obniżyli masą całkowitę o 70 kilogramów, a sam pojazd zyskał mocniejszy, 890-konny układ napędowy[24]. W momencie premiery zapowiedziano budowę 5 egzemplarzy w cenie po 7 milionów euro za każdy, z czego wszystkie sztuki znalazły już wtedy nabywców[25]. Dane techniczne
Wersje specjalne  Podobnie jak w przypadku poprzednika, który podczas rynkowej obecności Huayry pozostał w równoległej małoseryjnej produkcji, także ten model Pagani zbudowany został w licznych wersjach specjalnych. Egzemplarze typu one-off skonstruowano na zlecenie klientów prywatnych, nadając im unikalne malowanie nadwozia, detale specjalne i spersonalizowaną aranżację wnętrza.
Przypisy
Information related to Pagani Huayra |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.jpg)
