Park Leśnicki
Park Leśnicki – dawny park przypałacowy[2] położony w zachodniej części Wrocławia, w obrębie osiedla Leśnica. Park jest najbardziej na południe wysuniętą częścią większego kompleksu zieleni, którego północną część stanowi Las Mokrzański. Park ma powierzchnię 21 ha[3][4][5]. Park ten leży w korytarzu ekologicznym, którego oś tworzy rzeka Bystrzyca[6][7]. Pieczę nad Parkiem Leśnickim sprawuje Zarząd Zieleni Miejskiej[8], podległy Departamentowi Architektury i Rozwoju Urzędu Miejskiego Wrocławia[9]. Obecna nazwa parku obowiązuje na podstawie § 1 pkt 14 uchwały nr LXXI/454/93 Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 9 października 1993 roku w sprawie nazw parków i terenów leśnych istniejących we Wrocławiu[10]. Park wraz z zespołem pałacowym wpisany jest w rejestrze zabytków nieruchomych pod nr ZU/4 z 29.01.1958 oraz A/5293/193 z 15.02.1962[a][1][11]. Park położony jest pomiędzy ulicami:
Wschodnią granicę parku wyznacza rzeka Bystrzyca. Na północ od parku położone są obszary Lasu Mokrzańskiego stanowiące tereny wodonośne. Znajduje się tu wieża ciśnień, wzniesiona na początku XX wieku[b]. Do podstawowych atrakcji parku należą m.in. takie obiekty jak[3][4][5]: stawy, okazy dendrologiczne, labirynt grabowy, naturalne stanowiska zawilców, plac zabaw dla dzieci. W pobliżu parku przepływa rzeka Bystrzyca. Istniejąca kładka umożliwia przejście do osiedla Stabłowice. W parku znajduje się również kilka pomników przyrody, są to okazy: platana klonolistnego i dębu szypułkowego[7]. Jednak do największych atrakcji tego miejsca należy renesansowy zamek[c][12] położony w południowej części parku[3], w którym znajduje się m.in. Centrum Kultury „Zamek”[13]. W wieku XIX park został ukształtowany przez J.P. Lenne. W okresie powojennym park podupadł, a zniszczenia wojenne nie zostały usunięte. Dopiero pod koniec XX wieku, pod kierunkiem Haliny Krajewskiej park został odrestaurowany w sposób nawiązujący do koncepcji J.P. Lenne[4][14]. UwagiZobacz teżPrzypisy
Linki zewnętrzne
|