Pawłowski VI Hrabia (Pawłowski) – polski herb hrabiowski, odmiana herbu Ślepowron, nadany w Galicji.

Opis zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania:

Tarcza dzielona w krzyż. W polach I i IV czerwonych na podkowie srebrnej zaćwieczony krzyż kawalerski złoty, na nim jastrząb naturalny z pierścieniem złotym z oczkiem; w polach II i III półksiężyc srebrny, nad rogami którego po jednej gwieździe złotej, między nimi strzała srebrna. Nad tarczą korona hrabiowska, nad którą trzy hełmy z klejnotami: klejnot I jastrząb jak w godle; klejnot II trzy pióra strusie przeszyte strzałą w prawo; klejnot III trzy pióra strusie. Labry z prawej czerwone podbite złotem, z lewej błękitne, podbite srebrem.

Tytuł hrabiowski (hoch- und wohlgeboren, graf) Austrii nadany Antoniemu Aegidusowi Pawłowskiemu 20 marca 1810. Podstawą nadania było posiadanie rozległych dóbr ziemskich. Wraz z tytułem nadano indygenat w krajach dziedzicznych. Do akt sprawy dołączony był projekt herbu, który zatwierdzono bez zmian jako herb nadany. Stąd nietypowy układ labrów, które wychodzą z korony hrabiowskiej.

Jedna rodzina herbownych (herb własny):

• graf a Pawłowski.

• Sławomir Górzyński: Arystokracja polska w Galicji: studium heraldyczno-genealogiczne. Warszawa: DiG, 2009, s. 286-287. ISBN 978-83-7181-597-3.

• Herb Pawłowski VI Hrabia z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla