Paśnik (rodzaj)
Paśnik[1][2] (Plagionotus) – rodzaj chrząszcza z rodziny kózkowatych i podrodziny kózkowych (Cerambycinae). Chrząszcze o ciele tęgiej budowy, prawie walcowatego zarysu i długości od 8 do 25 mm. Głowę ich cechują delikatne żłobienia pośrodku czoła i niewielkie, przypominające kształtem ząbki wzgórki czułkowe. Czułki są dość długie, u samicy sięgające środka, a u samca tylnej trzeciej części pokryw[3]. Środkowe ich człony mają obrzeżone wierzchołki[4]. Przedplecze jest poprzeczne, kulistawe, silnie wyokrąglone na bokach, delikatnie obrzeżone z przodu i z tyłu oraz niemal tak szerokie jak pokrywy[3][4]. Kształt pokryw jest nieco ku tyłowi zwężony. Episternity zatułowia są prawie równoległe. Przednie odnóża są krótkie. U samców golenie odnóży tylnej pary są nieco zakrzywione[3]. Gatunki środkowoeuropejskie są ubarwione głównie czarno z żółtym wzorem i przypominają przedstawicieli rodzaju Clytus, od których są jednak tężej zbudowane[4]. Cykl życiowy tych owadów trwa od jednego do dwóch lat. Larwy części gatunków przechodzą rozwój w drewnie drzew i krzewów liściastych, np. dębów, brzóz, kasztanów, buków, grabów, wierzb, klonów, lip, śliw czy robinii, podczas gdy innych rozwijają się w korzeniach roślin zielnych z takich rodzajów jak wilczomlecz, lucerna, krwawnik, ślaz i ślazówka[3]. Rodzaj o rozsiedleniu holarktycznym, ale w Nearktyce reprezentowany tylko przez meksykańskiego P. astecus. Pozostałe gatunki są palearktyczne[3], a spośród nich 3 występują w Europie Środkowej, w tym w Polsce: paśnik pałączasty, paśnik niszczyciel i paśnik ziołowy[4][5]. Takson ten wprowadził po raz pierwszy Étienne Mulsant w 1839 roku pod nazwą Platynotus, która jednak była zajęta i w 1842 zastąpiona przez tegoż autora nazwą Plagionotus. Należy do niego 12 gatunków, zgrupowanych w 3 podrodzajach[3]:
Przypisy
Information related to Paśnik (rodzaj) |