Peter Fill (ur. 12 listopada 1982 w Castelrotto) – włoski narciarz alpejski, dwukrotny medalista mistrzostw świata seniorów i juniorów.
Kariera
Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Peter Fill pojawił się 10 grudnia 1997 roku w Piancavallo, gdzie w zawodach FIS Race w zjeździe zajął 100. miejsce. W 2000 roku wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Quebecu, gdzie jego najlepszym wynikiem było siódme miejsce w zjeździe. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Verbier zdobył brązowy medal w gigancie, ulegając tylko dwóm Austriakom: Hannesowi Reiterowi i Johannowi Gruggerowi. Fill zdobył także złoty medal w supergigancie podczas mistrzostw świata juniorów w Tarvisio w 2002 roku.
W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 7 marca 2002 roku w Altenmarkt, zajmując dwunaste miejsce w supergigancie. Tym samym już w swoim debiucie wywalczył pierwsze pucharowe punkty. Na podium po raz pierwszy stanął 13 stycznia 2006 roku w Wengen, zajmując trzecie miejsce w tej samej konkurencji. W zawodach tych lepsi byli tylko Austriak Benjamin Raich oraz Kjetil André Aamodt z Norwegii. W kolejnych latach jeszcze wielokrotnie stawał na podium, w tym 29 listopada 2008 roku w Lake Louise odniósł swoje jedyne zwycięstwo, wygrywając bieg zjazdowy. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 2006/2007, który ukończył na szóstej pozycji w klasyfikacji generalnej oraz czwartej w klasyfikacji zjazdu.
Największy sukces osiągnął w 2009 roku, kiedy na mistrzostwach świata w Val d’Isère zdobył srebrny medal w supergigancie. Rozdzielił tam na podium Didiera Cuche ze Szwajcarii oraz Norwega Aksela Lunda Svindala. Podczas rozgrywanych dwa lata później mistrzostw świata w Garmisch-Partenkirchen zdobył brązowy medal w superkombinacji. Wyprzedzili go tam jedynie Aksel Lund Svindal oraz kolejny reprezentant Włoch, Christof Innerhofer. W 2006 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Turynie, gdzie jego najlepszym wynikiem było dziewiąte miejsce w kombinacji. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Vancouver był między innymi piętnasty w zjeździe. Brał także udział w igrzyskach olimpijskich w Soczi w 2014 roku, zajmując siódme miejsce w zjeździe i ósme w supergigancie.
Osiągnięcia
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Konkurencja
|
Czas biegu
|
Strata
|
Zwycięzca
|
19.
|
12 lutego
|
2006
|
Turyn
|
Zjazd
|
1:48,80
|
+2,08
|
Antoine Dénériaz
|
9.
|
14 lutego
|
2006
|
Turyn
|
Kombinacja
|
3:09,35
|
+2,86
|
Ted Ligety
|
13.
|
18 lutego
|
2006
|
Turyn
|
Supergigant
|
1:30,65
|
+0,89
|
Kjetil André Aamodt
|
15.
|
15 lutego
|
2010
|
Vancouver
|
Zjazd
|
1:54,31
|
+0,98
|
Didier Défago
|
DSQ
|
19 lutego
|
2010
|
Vancouver
|
Supergigant
|
1:30,34
|
-
|
Aksel Lund Svindal
|
DNF2
|
21 lutego
|
2010
|
Vancouver
|
Superkombinacja
|
2:44,92
|
-
|
Bode Miller
|
7.
|
9 lutego
|
2014
|
Soczi
|
Zjazd
|
2:06,23
|
+0,49
|
Matthias Mayer
|
DNF2
|
14 lutego
|
2014
|
Soczi
|
Superkombinacja
|
2:45,20
|
-
|
Sandro Viletta
|
8.
|
16 lutego
|
2014
|
Soczi
|
Supergigant
|
1:18,14
|
+0,71
|
Kjetil Jansrud
|
DNF2
|
13 lutego
|
2018
|
Pjongczang
|
Superkombinacja
|
2:06,52
|
-
|
Marcel Hirscher
|
6.
|
15 lutego
|
2018
|
Pjongczang
|
Zjazd
|
1:40,25
|
+0,83
|
Aksel Lund Svindal
|
DNF
|
16 lutego
|
2018
|
Pjongczang
|
Supergigant
|
1:24,44
|
-
|
Matthias Mayer
|
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Konkurencja
|
Czas biegu
|
Strata
|
Zwycięzca
|
13.
|
2 lutego
|
2003
|
Sankt Moritz
|
Supergigant
|
1:38,80
|
+3,25
|
Stephan Eberharter
|
11.
|
6 lutego
|
2003
|
Sankt Moritz
|
Kombinacja
|
3:18,41
|
+2,98
|
Bode Miller
|
20.
|
8 lutego
|
2003
|
Sankt Moritz
|
Zjazd
|
1:43,54
|
+3,56
|
Michael Walchhofer
|
DNF1
|
16 lutego
|
2003
|
Sankt Moritz
|
Slalom
|
1:40,66
|
-
|
Ivica Kostelić
|
14.
|
29 stycznia
|
2005
|
Bormio
|
Supergigant
|
1:27,55
|
+2,03
|
Bode Miller
|
DNF1
|
3 lutego
|
2005
|
Bormio
|
Kombinacja
|
3:19,10
|
-
|
Benjamin Raich
|
24.
|
5 lutego
|
2005
|
Bormio
|
Zjazd
|
1:56,22
|
+2,17
|
Bode Miller
|
14.
|
6 lutego
|
2007
|
Åre
|
Supergigant
|
1:14,30
|
+1,01
|
Patrick Staudacher
|
13.
|
8 lutego
|
2007
|
Åre
|
Superkombinacja
|
2:28,99
|
+1,41
|
Daniel Albrecht
|
11.
|
11 lutego
|
2007
|
Åre
|
Zjazd
|
1:44,68
|
+1,71
|
Aksel Lund Svindal
|
23.
|
14 lutego
|
2007
|
Åre
|
Gigant
|
2:19,64
|
+3,04
|
Aksel Lund Svindal
|
2.
|
4 lutego
|
2009
|
Val d’Isère
|
Supergigant
|
1:19,41
|
+0,99
|
Didier Cuche
|
14.
|
7 lutego
|
2009
|
Val d’Isère
|
Zjazd
|
2:07,01
|
+2,12
|
John Kucera
|
5.
|
9 lutego
|
2009
|
Val d’Isère
|
Superkombinacja
|
2:23,00
|
+1,96
|
Aksel Lund Svindal
|
9.
|
9 lutego
|
2011
|
Ga-Pa
|
Supergigant
|
1:38,31
|
+2,03
|
Christof Innerhofer
|
14
|
12 lutego
|
2011
|
Ga-Pa
|
Zjazd
|
1:58,41
|
+2,40
|
Erik Guay
|
3.
|
14 lutego
|
2011
|
Ga-Pa
|
Superkombinacja
|
2:54,51
|
+1,90
|
Aksel Lund Svindal
|
14.
|
6 lutego
|
2013
|
Schladming
|
Supergigant
|
1:23,96
|
+1,64
|
Ted Ligety
|
12.
|
9 lutego
|
2013
|
Schladming
|
Zjazd
|
2:01,32
|
+1,86
|
Aksel Lund Svindal
|
11.
|
9 lutego
|
2017
|
Sankt Moritz
|
Supergigant
|
1:25,38
|
+1,11
|
Erik Guay
|
9.
|
12 lutego
|
2017
|
Sankt Moritz
|
Zjazd
|
1:38,91
|
+0,65
|
Beat Feuz
|
DNF1
|
13 lutego
|
2017
|
Sankt Moritz
|
Superkombinacja
|
2:26,33
|
-
|
Luca Aerni
|
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Konkurencja
|
Czas biegu
|
Strata
|
Zwycięzca
|
7.
|
21 lutego
|
2000
|
Québec
|
Zjazd
|
1:10,77
|
+1,03
|
Thomas Graggaber
|
DNF
|
22 lutego
|
2000
|
Québec
|
Supergigant
|
1:15,69
|
-
|
Klaus Kröll
|
DNF1
|
25 lutego
|
2000
|
Québec
|
Slalom
|
1:52,95
|
-
|
Daniel Défago
|
10.
|
26 lutego
|
2000
|
Québec
|
Gigant
|
1:52,09
|
+1,15
|
Georg Streitberger
|
8.
|
5 lutego
|
2001
|
Verbier
|
Zjazd
|
1:30,23
|
+1,55
|
Thomas Graggaber
|
DSQ
|
6 lutego
|
2001
|
Verbier
|
Supergigant
|
1:28,17
|
-
|
Christoph Kornberger
|
3.
|
8 lutego
|
2001
|
Verbier
|
Gigant
|
2:08,79
|
+0,13
|
Hannes Reiter
|
31.
|
9 lutego
|
2001
|
Verbier
|
Slalom
|
1:25,72
|
+7,22
|
Stefan Kogler
|
4.
|
9 lutego
|
2001
|
Verbier
|
Kombinacja
|
40,53 pkt
|
+30,31 pkt
|
Patrick Bechter
|
11.
|
27 lutego
|
2002
|
Tarvisio
|
Zjazd
|
1:26,85
|
+1,32
|
Adam Cole
|
1.
|
28 lutego
|
2002
|
Tarvisio
|
Supergigant
|
1:25,02
|
-
|
-
|
DSQ1
|
2 marca
|
2002
|
Tarvisio
|
Slalom
|
1:30,46
|
-
|
Steven Nyman
|
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Zwycięstwa w zawodach
- Lake Louise – 29 listopada 2008 (zjazd)
- Kitzbühel – 23 stycznia 2016 (zjazd)
- Kvitfjell – 26 lutego 2017 (supergigant)
Miejsca na podium w zawodach
- Wengen – 13 stycznia 2006 (superkombinacja) – 3. miejsce
- Kitzbühel – 20 stycznia 2006 (supergigant) – 2. miejsce
- Åre – 15 marca 2006 (zjazd) – 3. miejsce
- Lake Louise – 25 listopada 2006 (zjazd) – 3. miejsce
- Hinterstoder – 20 grudnia 2006 (supergigant) – 2. miejsce
- Bormio – 29 grudnia 2006 (zjazd) – 2. miejsce
- Wengen – 13 stycznia 2007 (zjazd) – 3. miejsce
- Wengen – 16 stycznia 2009 (superkombinacja) – 2. miejsce
- Beaver Creek – 6 grudnia 2013 (zjazd) – 3. miejsce
- Beaver Creek – 7 grudnia 2013 (supergigant) – 3. miejsce[1]
- Lake Louise – 28 listopada 2015 (zjazd) – 2. miejsce
- Lake Louise – 29 listopada 2015 (supergigant) – 3. miejsce
- Val d’Isère – 3 grudnia 2016 (zjazd) – 2. miejsce
- Garmisch-Partenkirchen – 27 stycznia 2017 (zjazd) – 3. miejsce
- Garmisch-Partenkirchen – 28 stycznia 2017 (zjazd) – 2. miejsce
- Kvitfjell – 25 lutego 2017 (zjazd) – 2. miejsce
- Aspen – 15 marca 2017 (zjazd) – 2. miejsce
- Bormio – 29 grudnia 2017 (superkombinacja) – 2. miejsce
- Wengen – 12 stycznia 2018 (superkombinacja) – 3. miejsce
Przypisy
Bibliografia
|