|
Psalm 117.jpg) Psalm 117 – najkrótszy z utworów zgromadzonych w biblijnej Księdze Psalmów. Jego numer przyjęty został za Biblią hebrajską, Septuaginta i Wulgata nadają mu numer 116. Gatunek literacki i okoliczności powstaniaPsalm 117 jest hymnem pochwalnym należącym do grupy Hallelu. Z uwagi na jego krótkość, niektóre rękopisy dołączały go do Psalmu 116 lub 118, co jednak nie znajduje uzasadnienia w budowie psalmu oraz jego tematyce. Według Stanisława Łacha Psalm 117 powstał w okresie Deutero-Izajasza (V w. p.n.e.), gdy Izrael uprzytomnił sobie, że Jahwe jako stwórca świata jest Panem nie tylko narodu żydowskiego, ale i innych narodów. Treść i teologiaPsalm 117 jest najkrótszy w całej Księdze Psalmów i w oryginale hebrajskim składa się jedynie z siedemnastu słów:
Psalm jest zatem złożony z zachęty do uwielbienia Boga (wiersz 1), oraz uzasadnienia takiej postawy (wiersz 2). Chrześcijanie odczytują ten krótki psalm jako zachętę do dialogu między religiami i do postrzegania przymierza między Panem i jego ludem w perspektywie uniwersalnej. W tym świetle święty Paweł użył słów pierwszego wersetu Psalmu 117, by wezwać wszystkie narody świata do oddawania czci Bogu. W liście do Rzymian pisał: "Dlatego oddawać Ci będą cześć między poganami i śpiewać imieniu Twojemu. Znów mówi Pismo (...): Chwalcie Pana, wszyscy poganie, niech Go wielbią wszystkie narody!" (Rz 9,11) Jan Paweł II podczas audiencji generalnej 28 listopada 2001 mówił: Możemy więc mówić o swego rodzaju «ekumenizmie» modlitwy, łączącej ściśle narody różniące się pochodzeniem, historią i kulturą. Pozostajemy w kręgu wielkiego «widzenia» Izajasza, który opisuje, jak «na końcu czasów» wszystkie narody popłyną w kierunku «góry świątyni Pańskiej». (por. Iz 2,1-5) Bibliografia
Linki zewnętrzne
Information related to Psalm 117 |
