W eliminacjach do piłkarskiego Pucharu Europy Narodów 1960 wzięły udział reprezentacje narodowe z 17 europejskich federacji krajowych, które walczyły o 4 miejsca, dające prawo występu w turnieju głównym.
Uczestnicy
W pierwotnie zaplanowanym przez UEFA terminie, chęć udziału w turnieju eliminacyjnym wyraziło zaledwie 14 reprezentacji narodowych[1]. Niewielka liczba uczestników spowodowana była przed wszystkim niską rangą nowo powstałych rozgrywek[2]. Ostatecznie do rywalizacji o Puchar Europy Narodów zdecydowało się przystąpić 17 zespołów:
Zasady turnieju kwalifikacyjnego zakładały grę systemem pucharowym „mecz i rewanż”, według losowania i ustalonej drabinki, aż do wyłonienia czwórki półfinalistów, którzy wezmą udział w turnieju finałowym[1]. Losowanie par eliminacji odbyło się 6 czerwca 1958 roku w hotelu Foresta w Sztokholmie i zostało przeprowadzone pod kierownictwem wiceprezydenta UEFA Gusztáva Sebesa. Do losowania doszło dwa dni po III Kongresie UEFA, podczas którego ustalono ostateczne zasady eliminacji i turnieju finałowego oraz wyznaczono termin losowania[3]. Ze względu na nieparzystą liczbę uczestników, rywalizację uzupełniono o dodatkową rundę wstępną, w której o możliwość gry w 1/8 finału musiały rywalizować dwie wylosowane drużyny. Pozostałe ekipy zmagania rozpoczęły od 1/8 finału[4]. Wylosowane pary przedstawiały się następująco:[1]
Przed losowaniem nie istniał konkretny harmonogram spotkań. Podczas kongresu UEFA postanowiono, że poszczególne federacje same ustalą dokładne terminy meczów, „starając się zapewnić równe szanse w sportowej rywalizacji i dbając o powodzenie imprezy”[1]. W efekcie odstępy czasowe pomiędzy spotkaniami w ramach dwumeczów były różne; ponadto, przed rozpoczęciem rundy wstępnej zdążono rozegrać już cztery spotkania w ramach 1/8 finału (w tym jeden pełny dwumecz między Francją i Grecją).