Red Bull Air Race World Championship
Red Bull Air Race World Championship – międzynarodowe zawody rozgrywane od 2003 roku, stworzone i sponsorowane przez firmę Red Bull. Są wyścigami powietrznymi, które polegają na jak najszybszym przelocie pilota przez wyznaczoną trasę. Trasa przelotu składa się z bramek oraz kilku ewolucji jakie musi wykonać pilot. W wyścigach startuje 10 zespołów. Piloci występujący w tych zawodach latają na maszynach: Zivko Edge 540, MXR Technologies MX2, CAP 232 lub Extra 300[1]. Przed każdym wyścigiem finałowym rozgrywane są eliminacje w których startuje dwunastu zawodników. Do tak zwanej "super ósemki" przechodzi ośmiu pilotów z najlepszymi czasami. Pozostała czwórka z najgorszymi czasami przechodzi to tak zwanego "Point One", którego zwycięzca zajmuje dziewiąte miejsce w zawodach. Następnie podczas zawodów rozgrywane są ćwierćfinały ("super ósemka") w których ośmiu pilotów w 4 parach walczy o wejście do półfinału do którego przechodzi czterech pilotów. Półfinał to wyścigi dwóch par. Zwycięzca każdej pary przechodzi do finału natomiast przegrany z każdej pary przechodzi do tzw. "finału pocieszenia"[2]. W lipcu 2014 roku, po raz pierwszy zawody Red Bull Air Race zostały rozegrane również w Polsce. Wydarzenie to miało miejsce nad wodami Zatoki Gdańskiej wzdłuż bulwaru nadmorskiego w Gdyni[3]. W maju 2019 roku Red Bull postanowił nie kontynuować Mistrzostw Świata Red Bull Air Race po sezonie 2019. System punktacjiSystem punktacji w Red Bull Air Race przedstawia się następująco:
ZasadyPilot musi przelecieć wyznaczoną trasę, której długość wynosi około 5 kilometrów. Trasa składa się z bramek o kolorze niebieskim i czerwonym. Bramki o kolorze niebieskim pilot przelatuje normalnie natomiast bramki o kolorze czerwonym pilot musi przelecieć bokiem (pod kątem 90 stopni od normalnego położenia). Sędziowie zawodów w wypadku jakichkolwiek przewinień mogą nałożyć na pilota karę: Wyniki poszczególnych sezonówMaster ClassPaul Bonhomme trzykrotnie wygrywali sezon Red Bull Air Race World Series, Kirby Chambliss, Mike Mangold dwukrotnie. Péter Besenyei, Hannes Arch, Nigel Lamb, Matthias Dolderer i Yoshihide Muroya triumfowali po jednym razie.
Challenger ClassRanking zwycięstw
Miejsca rozgrywania zawodów
Linki zewnętrznePrzypisy
|