Ten artykuł dotyczy polskiego muzyka, lidera zespołu Trubadurzy. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.

Sławomir Kowalewski

Imię i nazwisko	Sławomir Wiesław Kowalewski
Data i miejsce urodzenia	25 lutego 1946 Łódź
Zawód	wokalista, gitarzysta, kompozytor
Aktywność	od 1963
Zespoły
Trubadurzy (od 1963)
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Sławomir Wiesław Kowalewski (ur. 25 lutego 1946 w Łodzi) – polski piosenkarz, gitarzysta i kompozytor. Wraz z Krzysztofem Krawczykiem, Marianem Lichtmanem, Jerzym Krzemińskim i Bogdanem Borkowskim stworzył w 1963 Trubadurów, w których występuje^[1].

W 1963 wraz z Krzysztofem Krawczykiem, Marianem Lichtmanem, Jerzym Krzemińskim i Bogdanem Borkowskim założył Trubadurów, do których 1965 na krótko dołączyła Sława Mikołajczyk. W 1967 dołączył do grupy Ryszard Poznakowski, a w 1969 Halina Żytkowiak, która niedługo potem odeszła. Obok Czerwonych Gitar był to najbardziej popularny polski zespół bigbitowy łączący elementy rocka z polską muzyką ludową. Z Trubadurami wylansował wiele znanych przebojów, m.in. „Kasia”, „Znamy się tylko z widzenia”, „Krajobrazy”, „Byłaś tu”, „Kim jesteś”, „Ej, Sobótka, Sobótka”, „Cóż wiemy o miłości” (muzyka Bogusław Klimczuk, słowa Andrzej Kudelski) i „Przyjedź mamo na przysięgę”. W 1967 po ostatecznym odejściu Jerzego Krzemińskiego i Bogdana Borkowskiego do zespołu No To Co Krawczyk wraz ze Sławą Mikołajczyk i Marianem Lichtmanem na chwilę odeszli do eksperymentalnego zespołu Izomorf 67. Jednak po kilku miesiącach Krawczyk z Lichtmanem wrócili do Trubadurów, ale już bez Sławy Mikołajczyk.

Po odejściu z zespołu w 1973 Krzysztofa Krawczyka wraz z Marianem Lichtmanem pod starym szyldem montował nowe składy zespołu z dobrymi muzykami, niezłymi piosenkami, ale nie dały już one popularności. Niektóre z tych kompozycji wypełniły kolejny album Trubadurzy znowu razem, gdzie wspólnie wystąpili wraz z Krawczykiem i Żytkowiak.

W latach 80. Trubadurów próbował „reanimować” razem z Poznakowskim. Poza wylansowaniem utworu „Czyngis Chan” nie udało się jednak reaktywować grupy. Doprowadziło to do tego, że wyjechał w 1989 do New Jersey w USA, gdzie przebywał do 1993. Jeszcze przed wyjazdem nagrał piosenkę „Nie pojadę do Hiszpanii” stworzoną specjalnie na Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej w 1982 w Hiszpanii.

W 1993 po powrocie do Polski znów zaczął występować w odrodzonym składzie zespołu, który powrócił z nowymi wykonaniami przebojów z lat 60. i 70. wydanymi na płycie Złote przeboje. Ten powrót udał się w składzie z Poznakowskim, Kowalewskim, Lichtmanem i Piotrem Kuźniakiem, który udanie zastąpił Krawczyka.

W 1997 ukazał się krążek Trubadurzy śpiewają piosenki Sławomira Kowalewskiego, na której wykonał także kilka piosenek solowych, m.in. „Muzyka nocą”, do której powstał również teledysk nagrany w centrum Nowego Jorku.

W 1998 nagrał wraz z zespołem płytę Zagrajmy rock and rolla jeszcze raz. Latem tego roku ukazała się jeszcze jedna płyta zespołu Znamy się tylko z widzenia – Złote przeboje, która zyskała status Złotej Płyty.

W 2008 wraz z zespołem nagrał piosenkę „Nic nie wychodzi”, do której powstał również teledysk promujący stronę internetową zespołu.

W grudniu 2008 razem z Marianem Lichtmanem stworzył płytę Imieniny z premierowymi piosenkami. Wraz z nimi dwa utwory zaśpiewała Krystyna Giżowska^[2]. W tym roku nagrał też piosenki pt. „Show must go on” i „To będzie dobry mecz” dedykowane polskiej reprezentacji w piłce nożnej oraz nową wersję przeboju Trubadurów „Wiera, Wiera”.

W styczniu 2010 wraz z Trubadurami stworzył piosenkę W zimowy wieczór, do której powstał także teledysk^[3]. W tym roku nagrali jeszcze wraz z Krzysztofem Krawczykiem i Krzysztofem Jerzym Krawczykiem utwór „Marynarze szos”, do którego nagrano również teledysk^[4].

W 2010 wraz z zespołem nagrał utwór „Bez Ciebie tak mi źle” wraz z teledyskiem^[5].

Przed Mistrzostwami Europy w Piłce Nożnej w Polsce i na Ukrainie nagrał z Mirosławem Niewiadomskim i Adamem Malickim piosenkę pt. „Europo graj”, do której napisał tekst i muzykę^[6].

W 2014 ukazała się wykonana przez niego piosenka „Słodkie Lata 60-te” wraz z teledyskiem.

W 2005 wstąpił do Samoobrony RP^[7]. W wyborach do senatu w tym samym roku bez powodzenia kandydował z ramienia tej partii w okręgu łódzkim (uzyskał siódme miejsce spośród piętnastu kandydatów), a w wyborach samorządowych w 2006 ubiegał się z jej listy o mandat w łódzkiej radzie miasta. W tym samym roku z rekomendacji Samoobrony RP objął funkcję wiceprzewodniczącego rady programowej Polskiego Radia^[8]. Niedługo potem opuścił ugrupowanie.

W wyborach prezydenckich, również w 2005 wraz z Marianem Lichtmanem, Piorem Kuźniakem i Jackiem Malanowskim zaangażował się w kampanię wyborczą Andrzeja Leppera^[9] (Trubadurzy napisali dedykowany mu hymn wyborczy „Polskę trzeba zLepperować”), co spowodowało, że z zespołu odszedł Ryszard Poznakowski.

Ojciec muzyka, Stanisław Kowalewski, był przedwojennym bokserem trenującym w fabrycznym klubie sportowym włókienniczej fabryki I.K. Poznańskiego IKP Łódź. W czasie okupacji niemieckiej więzień Radogoszcza w Łodzi i stąd wywieziony na roboty przymusowe. Po II wojnie światowej trener bokserski^[10].

Żonaty z Anną, z którą ma córki: Kamę i Maję^[11].

W 2004 wraz z pozostałymi członkami zespołu Trubadurzy został odznaczony przez Prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego Złotym Krzyżem Zasługi^[12].

18 kwietnia 2011 w Filharmonii Łódzkiej im. Artura Rubinsteina, podczas jubileuszowego koncertu Trubadurów, otrzymał z rąk wojewody łódzkiego Jolanty Chełmińskiej nadany przez ministra kultury i dziedzictwa narodowego Bogdana Zdrojewskiego Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”^[13]. We wrześniu 2017 minister Piotr Gliński odznaczył go Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”^[14].