|
SMS Habicht (1886)
SMS Habicht (SM Tb 32) – austro-węgierski torpedowiec z końca XIX wieku i okresu I wojny światowej, jedna z 22 jednostek typu Schichau. Okręt został zwodowany 7 lipca 1886 roku w stoczni Schichau w Elblągu, a do służby w Kaiserliche und Königliche Kriegsmarine wszedł w sierpniu tego roku. W 1910 roku nazwę jednostki zmieniono na oznaczenie numeryczne 32. W 1918 roku, podobnie jak większość torpedowców tego typu, okręt przebudowano na trałowiec. W wyniku podziału floty po upadku Austro-Węgier jednostkę przyznano Włochom, gdzie pływała w służbie celnej urzędu skarbowego w Trieście, po czym została złomowana w 1925 roku. Projekt i budowaSMS[a] „Habicht” był jednym z dwudziestu dwóch przybrzeżnych torpedowców typu Schichau, zamówionym w Niemczech[1][2]. Okręt zbudowany został w stoczni Schichau w Elblągu[1][3]. Stępkę torpedowca położono w grudniu 1885 roku[4], został zwodowany 7 maja 1886 roku[3][4], a do służby w Kaiserliche und Königliche Kriegsmarine przyjęto go 6 sierpnia 1886 roku[1][4]. Jednostka otrzymała nazwę ptaka drapieżnego – jastrzębia (niem. Habicht)[5]. Dane taktyczno-techniczneOkręt był niewielkim, przybrzeżnym torpedowcem[2]. Długość całkowita wynosiła 39,9 metra (tyle samo na konstrukcyjnej linii wodnej i 39 metrów między pionami), szerokość 4,8 metra i zanurzenie 1,9 metra (maksymalne 2,1 metra)[1][5]. Wyporność standardowa wynosiła 78 ton, zaś pełna 93 tony[2][3][b]. Okręt napędzany był przez maszynę parową potrójnego rozprężania o mocy 970 KM, do której parę dostarczał początkowo jeden kocioł lokomotywowy[1][2]. Jednośrubowy układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 18,5 węzła[2][3][c]. Okręt zabierał zapas 19 ton węgla[5], co zapewniało zasięg wynoszący 1200 Mm przy prędkości 10 węzłów (lub 350 Mm przy prędkości maksymalnej)[1][5]. Okręt wyposażony był w dwie stałe dziobowe wyrzutnie torped kalibru 350 mm[1][5]. Uzbrojenie artyleryjskie stanowiły dwa pojedyncze działka pokładowe kal. 37 mm L/23 Hotchkiss[2][5]. Wyposażenie uzupełniał reflektor o średnicy 30 cm[5]. Załoga okrętu składała się z 16 oficerów, podoficerów i marynarzy[1][3]. SłużbaW roku 1905 na okręcie dokonano modernizacji układu napędowego: kocioł lokomotywowy został zastąpiony dwoma kotłami typu Yarrow o ciśnieniu 13 atm, opalanymi mazutem (od tego momentu jednostka miała dwa kominy)[2][5]. 30 stycznia 1910 roku na podstawie zarządzenia o normalizacji nazw „Habicht” utracił swą nazwę, zastąpioną numerem 32[5]. Podczas I wojny światowej okręt był już przestarzały i przestał odpowiadać wymogom stawianym jednostkom jego klasy, więc w 1918 roku przystosowano go do pełnienia roli trałowca (podobnie jak resztę torpedowców tego typu)[5]. Okręt zachował jednak swoje aparaty torpedowe, choć pełnił służbę bez torped[5]. Z powodu rozpadu monarchii habsburskiej 1 listopada 1918 roku na jednostce opuszczono po raz ostatni banderę KuKK[7]. W wyniku przeprowadzonego w styczniu 1920 roku podziału floty austro-węgierskiej okręt został przyznany Włochom[3][8]. Jednostka została oddana do dyspozycji urzędu skarbowego w Trieście, gdzie służyła do 1925 roku, a następnie została złomowana[1][4]. Uwagi
Przypisy
Bibliografia
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
