Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

 

SM Tb 72F

SM Tb 72F (ex Kormoran)
Ilustracja
Tb 72F przed 1917 r.
Klasa

torpedowiec

Typ

Kaiman

Historia
Stocznia

Danubius-Werft, Fiume

Położenie stępki

13 stycznia 1909[1]

Wodowanie

31 lipca 1909

 K.u.K. Kriegsmarine
Nazwa

Kormoran → 72F → 72

Wejście do służby

5 marca 1910

Wycofanie ze służby

1 listopada 1918[2]

Los okrętu

złomowany po 1920

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

projektowa 210 t
pełna: 203,3 t

Długość

pełna: 56,9 m

Szerokość

5,4 m

Zanurzenie

1,4 m

Napęd
2 kotły parowe
1 maszyna parowa o mocy indykowanej 3000 KM
Prędkość

26,2 węzła

Uzbrojenie
4 x armata okrętowa 47 mm L/33
1 x karabin maszynowy 8 mm (od 1915 roku)
3 x wyrzutnia torpedowa kal. 450 mm
Załoga

38

SM Tb 72Faustro-węgierski torpedowiec z początku XX wieku i okresu I wojny światowej, dwudziesta trzecia jednostka typu Kaiman. Do 1913 roku nosił nazwę Kormoran, następnie oznaczenie 72F, a od roku 1917 sam numer 72 – skrót SM Tb oznaczał Seiner Majestät Torpedoboot (torpedowiec Jego Cesarskiej Mości).

Historia

Stępkę pod budowę okrętu położono w stoczni Danubius-Werft w Fiume (ob. Rijeka) 13 stycznia 1909 roku, kadłub wodowano 31 lipca 1909 roku, a okręt oddano do służby 5 marca 1910 roku[1]. Był przedostatnim zbudowanym okrętem tego typu. Początkowo nosił nazwę „Kormoran” (kormoran), lecz od 1 stycznia 1914 roku zastąpiono ją przez alfanumeryczne oznaczenie 72F (litera F oznaczała, że okręt zbudowano w Fiume)[1]. Rozkazem z 21 maja 1917 roku z oznaczeń torpedowców usunięto ostatnią literę i do końca wojny nosił on tylko numer 72[3].

Okręt uczestniczył w I wojnie światowej. Brał udział m.in. w pierwszej akcji bojowej floty austro-węgierskiej, jakim było ostrzeliwanie radiostacji i linii kolejowej w okolicach Antivari (ob. Bar) w Czarnogórze 8 sierpnia 1914 roku[4].

Po wojnie okręt w ramach podziału floty Austro-Węgier przekazano Wielkiej Brytanii, która sprzedała go w 1920 roku włoskiej stoczni złomowej[3].

Opis

 Osobny artykuł: Torpedowce typu Kaiman.

Okręt posiadał dwa kotły parowe typu Yarrow i jedną pionową czterocylindrową maszynę parową potrójnego rozprężania. Okręt uzbrojony był w cztery armaty kalibru 47 mm L/33 (po dwie na każdej z burt) oraz trzy wyrzutnie torped kalibru 450 mm. W 1915 roku uzbrojenie wzmocniono pojedynczym karabinem maszynowym Schwarzlose 8 mm[3].

Przypisy

  1. a b c R. Greger: Austro-Hungarian..., s. 55.
  2. Robert Rochowicz: Losy okrętów floty Austro-Węgier po 30 października 1918 roku. „Morza, Statki i Okręty”, nr 4-5/2003, s. 42-43.
  3. a b c Conway’s..., s. 339.
  4. Károly Csonkaréti: Marynarka Wojenna Austro-Węgier w I wojnie światowej 1914-1918. Wydawnictwo: Arkadiusz Wingert, 2004, ISBN 83-918940-3-7, s. 31.

Bibliografia

  • Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1906-1921. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1985, s. 339. ISBN 978-0-87021-907-8. (ang.).
  • René Greger: Austro-Hungarian Warships of World War I. Londyn, 1976. ISBN 0-7110-0623-7. (ang.)
Prefix: a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9

Portal di Ensiklopedia Dunia

Kembali kehalaman sebelumnya