Solna Jama

Państwo	Polska
Położenie	Gmina Międzylesie okolice Gniewoszowa
Właściciel	Skarb Państwa (Lasy Państwowe[1])
Długość	40[1]–50[2] m
Głębokość	5[3] m
Deniwelacja	niewielka
Wysokość otworów	ok. 600[2] m n.p.m.
Wysokość otworów nad dnem doliny	10[1] m
Ekspozycja otworów	ku ESE[1]
Położenie na mapie Sudetów Solna Jama
50°11′43″N 16°37′11″E/50,195192 16,619675

Solna Jama – niewielka jaskinia krasowa w wyrobisku starego kamieniołomu u południowo-wschodniego podnóża masywu Czerńca, w dolinie potoku Gołodolnik, jedyna w Górach Bystrzyckich^[4].

Jaskinia była znana na pewno w XVIII wieku, a być może znacznie wcześniej^[4]. Powstała w wyniku wypłukiwania przez wodę marmurów, tworzących soczewkę wśród łupków metamorficznych (nazwa od śnieżnobiałego, gruboziarnistego marmuru, przypominającego kryształy soli kamiennej)^[1]. Długość ok. 50 m. Składa się z korytarza, który następnie rozwidla się – prawa odnoga prowadzi do komory z jeziorkiem krasowym, zaś lewa kończy się syfonem wodnym^[3]. Bywała nazywana również Jaskinią Gniewoszowską (najbliższa miejscowość to Gniewoszów)^[2]. Szata naciekowa jaskini nie zachowała się prawie w ogóle^[3]. Obecne wejście do jaskini zostało odsłonięte w trakcie prac w kamieniołomie, dawniej naturalny otwór znajdował się niżej, nad samym brzegiem potoku Gołodolnik^[4].

Wzmiankowana w literaturze już w II połowie XVIII w.^[2] Niedaleko jaskini znajdują się ruiny średniowiecznego zamku Szczerba^[1].

Zawiera liczny i cenny naukowo zespół faunistyczny^[2]. Stanowisko m.in. endemicznego bezskrzydłego owada Onychiyrus paxi i ślepego skorupiaka Nimphargus puteanus^[4]. W osadach tej jaskini znaleziono liczny zespół skamieniałości ssaków z późnego plejstocenu, liczący co najmniej 21 gatunków^[2].

Obok Solnej Jamy przechodzi szlak turystyczny^[5]:

• z Międzylesia na Przełęcz Spaloną.

• Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 14: Góry Bystrzyckie i Orlickie. Warszawa; Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1992, ISBN 83-7005-340-8.