Stanisław Dionizy Świdwiński

Data i miejsce urodzenia	8 kwietnia 1889 Radom
Data i miejsce śmierci	12 września 1949 Warszawa
Miejsce spoczynku	Cmentarz Wojskowy na Powązkach
Zawód, zajęcie	nauczyciel, pedagog
Odznaczenia

Stanisław Dionizy Świdwiński (ur. 8 kwietnia 1889 w Radomiu, zm. 12 września 1949 w Warszawie) – polski nauczyciel, pedagog, działacz oświatowy.

Urodził się 8 kwietnia 1889 w Radomiu, w rodzinie Zygmunta (1854–1921) i Marii z Patków (zm. 1919)^[1]. Brat Aleksandra Jana (1885–1952), malarza, scenografa i reżysera^[2]. Wydalony z gimnazjum rosyjskiego za udział w strajku szkolnym 1905. W 1906/07 więziony przez władze rosyjskie za działalność w PPS. Ukończył gimnazjum św. Jacka w Krakowie i wydział filozoficzny Uniwersytetu Jagiellońskiego^[1]. Uzyskał tytuł naukowy doktora. Działał w organizacjach młodzieżowych w Krakowie (1907–1911) i w PPS w Łodzi (1912–1914). W 1920 ochotniczo służył w Wojsku Polskim^[1].

Od 23 czerwca 1914 był mężem Heleny Sarny^[1]. Zamieszkiwał w domu przy ulicy Francuskiej 27 w Warszawie^[3].

Został pochowany w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (A28-tuje-7)^[4].

• Pokłosie pracy oświatowej w latach 1880–1928. Garść wspomnień. Zbiór artykułów działaczy oświatowych (1928)
• Jak systematycznie przygotować uczniów do piśmiennych egzaminów końcowych z języka polskiego? Wskazówki metodyczne wraz z wykazem (900) tematów kuratoryjnych (1937)
• Jak pisać wypracowania polskie? : wskazówki do egzaminów końcowych dla abiturientów, eksternów i samouków. Wykaz (900) tematów kuratoryjnych (1937)
• Z bliska i z daleka : książka dla młodzieży i wychowawców (1948, współautor: Stanisław Posner)

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (pośmiertnie, 15 września 1949)^[5]
• Medal Niepodległości (9 października 1933)^[6][7][8]

• Stanisław Świdwiński. worldcat.org. [dostęp 2018-02-22].