Stanisław Krzycki
Kotwicz
|
| Rodzina
|
Krzyccy herbu Kotwicz
|
| Data urodzenia
|
1616
|
| Data śmierci
|
1681
|
| Ojciec
|
Piotr Krzycki
|
| Matka
|
Jadwiga Marszewska
|
| Żona
|
1. Anna Golińska
2. Zofia Głębocka
3. Ewa Raczyńska
|
| Dzieci
|
z Anną Golińską:
Andrzej,
Władysław,
Wojciech,
Jadwiga;
z Ewą Raczyńską:
Anna,
Urszula,
Apolinara,
Jan
|
Stanisław Krzycki herbu Kotwicz (ur. 1616, zm. 1681) – marszałek sejmu koronacyjnego w 1669 roku[1], kasztelan poznański.
Rodzina
Syn Piotra (zm. przed 1641) i Jadwigi Marszewskiej, pieczętującej się herbem Rogala. Trzykrotnie żonaty. Pierwsza żona Anna Golińska urodziła czworo dzieci: Andrzej, Władysław i Wojciech zmarli w młodym wieku. Jedyna córka Stanisława i Anny, Jadwiga poślubiła Samuela Kowalskiego.
Druga żona Zofia Głębocka otrzymała dożywocie na Prusinowicach w województwie sieradzkim. Trzecia żona, Ewa Raczyńska (1623-1699), córka Zygmunta Raczyńskiego, sędziego surrogatora nakielskiego grodzkiego. Urodziła czworo dzieci: Annę, Urszulę, Apolinarę oraz Jana (zm. 1720), kasztelana nakielskiego.
Pełnione urzędy
Początkowo pełnił obowiązki stolnika kaliskiego (1653-60), następnie sędzia surrogator grodzki kaliski (1659). W 1661 roku otrzymał urząd sędziego ziemskiego kaliskiego. Od 1663 piastował urząd starosty ujskiego (1663), następnie podkomorzego kaliskiego (1667).
W latach (1677-1681) sprawował urząd kasztelana poznańskiego.
Poseł województw poznańskiego i kaliskiego na sejm 1661 roku[2]. Poseł na sejm konwokacyjny 1668 roku z województw poznańskiego i kaliskiego[3]. Poseł na sejm 1653 roku z województwa poznańskiego i kaliskiego[4]. Poseł na sejm jesienny 1666 roku z sejmiku średzkiego województw poznańskiego i kaliskiego[5]. Jako poseł na sejm konwokacyjny 1674 roku z województwa poznańskiego był członkiem konfederacji generalnej zawiązanej 15 stycznia 1674 roku na tym sejmie[6].
Poseł sejmiku średzkiego województw poznańskiego i kaliskiego na sejm 1677 roku[7].
Dobra majątkowe i polityka
W polityce człowiek czynny w działaniu, zdecydowany, zasłużony i szanowany wśród szlachty. Jako pierwszy oddał głos na Michała Korybuta Wiśniowieckiego w nominacji na króla elektora. Zdobywszy ogólne poparcie uzyskał tytuł marszałka.
W 1661 nabył Kromolice i Pierzchno w powiecie pyzdrskim od Grudzińskiego. Na sejmie abdykacyjnym jako poseł województwa poznańskiego 16 września 1668 roku podpisał akt potwierdzający abdykację Jana II Kazimierza Wazy[8]. Poseł na sejm nadzwyczajny 1670 roku z województw: poznańskiego i kaliskiego[9].
W 1674 roku był elektorem Jana III Sobieskiego z województwa kaliskiego[10]. Poseł sejmiku średzkiego województw poznańskiego i kaliskiego na sejm koronacyjny 1676 roku[11].
23 kwietnia 1677 roku sprzedał Milanów (z okolicą), przez pełnomocnika Marka Matczyńskiego, królowi Janowi III Sobieskiemu, który wybudował tam swoją letnią rezydencję – pałac w Wilanowie[12]
Przypisy
- ↑ hasło z XV tomu Polskiego Słownika Biograficznego z 1970 roku, autorstwa Włodzimierza Dworzaczka.
- ↑ Stefania Ochmann-Staniszewska, Sejmy lat 1661-1662. Przegrana batalia o reformę ustroju Rzeczypospolitej, Wrocław 1977, s. 248.
- ↑ Diariusz sejmu konwokacyjnego 1668 roku. Opracował Kazimierz Przyboś, Kraków 2009, s. 67.
- ↑ Tomasz Ciesielski, Sejm brzeski 1653 r., Toruń 2003, s. 276.
- ↑ Paweł Krakowiak, Dwa Sejmy w 1666 roku, Toruń 2010, s. 486.
- ↑ Volumina Legum, t. V, Petersburg 1860, s. 129.
- ↑ Krystyn Matwijowski, Pierwsze sejmy z czasów Jana III Sobieskiego, Wrocław 1976, s. 250.
- ↑ Volumina Legum, t. IV, Petersburg 1860, s. 481.
- ↑ Kazimierz Przyboś, Sejm nadzwyczajny w Warszawie 5 marca - 19 kwietnia 1670 roku, w: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prace Historyczne, Z. 130 (2003), s. 110.
- ↑ Suffragia Woiewodztw, y Ziem Koronnych, y Wielkiego Xięstwá Litewskiego, zgodnie na Naiaśnieyszego Jana Trzeciego Obránego Krola Polskiego, Wielkiego Xiążęćiá Litewskiego, Ruskiego, Pruskiego, Mázowieckiego, Zmudzkiego, Inflantskiego, Smolenskiego, Kijowskiego, Wołhynskiego, Podolskiego, Podláskiego, y Czerniechowskiego Dáne między Wárszawą á Wolą / Dnia Dwudziestego pierwszego Máiá / Roku 1674.
- ↑ Krystyn Matwijowski, Pierwsze sejmy z czasów Jana III Sobieskiego, Wrocław 1976, s. 246.
- ↑ Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie [online], Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie [dostęp 2020-12-16] (pol.).strona główna serwisu
Bibliografia
- Hr. Seweryn Uruski, „Rodzina. Herbarz szlachty polskiej” (tom 8, s. 124–127), Krzyccy herbu Kotwicz
- Adam Boniecki, „Herbarz Polski” (tom XIII, s. 13, Krzyccy herbu Kotwicz)
Linki zewnętrzne
