|
Stanisław Kurek
Stanisław Kurek[1] (ur. 1 marca 1893 w Uhercach, zm. 1939–1945) – kapitan administracji Wojska Polskiego. ŻyciorysUrodził się 1 marca 1893[2][3][4][5] w Uhercach[6]. Był synem Michała (rolnik)[6]. W 1914 jako prywatysta ukończył VIII klasę w C. K. Gimnazjum w Sanoku bez zdania egzaminu dojrzałości (w jego klasie byli Wiktor Boczar, Mieczysław Jus, Aleksander Kolasiński, Stanisław Kosina, Franciszek Löwy, Tadeusz Piech, Edmund Słuszkiewicz)[7]. Zaangażował się w ramach sanockiego ruchu skautowego, w 1912 był plutonowym I Drużyny Skautów im. hetmana Stanisława Żółkiewskiego w Sanoku – zawołania ex ossibus ultor[8]. Po zakończeniu I wojny światowej i odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany do stopnia kapitana w korpusie oficerów zawodowych administracji dział więziennictwa ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[9][10]. W latach 20. i 30. pełnił funkcję komendanta Wojskowego Więzienia Śledczego IV w Łodzi[11][12][13][14][15]. W 1932 na liście kapitanów administracji ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 był zweryfikowany w korpusie oficerów administracji grupie kancelaryjnej z lokatą 4[16]. W ramach Apelu Poległych uczniów sanockiego gimnazjum w publikacji z 1958 Józef Stachowicz podał, że Stanisław Kurek zmarł na terenie ZSRR podczas II wojny światowej 1939–1945[17][18]. W 1962 Stanisław Kurek został upamiętniony na tablicy Mauzoleum Ofiar II Wojny Światowej na cmentarzu przy ul. Rymanowskiej w Sanoku. Przypisy
Bibliografia
|
||||||||||||||
