|
Stefan Lubomirski
Stefan Andrzej Lubomirski (ur. 5 maja 1862, zm. 5 czerwca 1941) – polski arystokrata, pierwszy prezes Polskiego Komitetu Igrzysk Olimpijskich. Urodził się 5 maja 1862 w Dubrownie jako syn Eugeniusza Lubomirskiego. W 1891 rok poślubił osiem lat młodszą Natalię, córkę Tomasza Zamoyskiego[1], i zamieszkał w pałacu w Kruszynie pod Częstochową. Już w 1886 roku zajął się hodowlą koni, w 1895 roku założył z braćmi, Stanisławem i Władysławem, spółkę zajmującą się prowadzeniem stadniny. W 1897 roku w pobliskim folwarku Widzów, który zakupiono specjalnie w tym celu, otworzono najnowocześniejszą w Polsce stadninę. W 1909 roku powierzono mu otwarcie Wystawy Przemysłu i Rolnictwa, które odbyło się 5 sierpnia tego roku. 12 grudnia 1919 roku był obecny na spotkaniu, na którym powołano poprzednika Polskiego Komitetu Olimpijskiego, Polski Komitet Igrzysk Olimpijskich, którego został wybrany pierwszym prezesem[2]. Funkcję pełnił do roku 1921[3]. W późniejszych latach był członkiem MKOl z siedzibą w Szwajcarii. W 1932 został odznaczony holenderskim Krzyżem Oficerskim Orderu Oranje-Nassau[4], w 1933 węgierskim Orderem Zasługi II klasy[5], a w 1937 niemiecką Odznaką Honorową Olimpijską II klasy[6]. Zmarł w czasie II wojny światowej, 5 czerwca 1941 w Krakowie. Przypisy
Bibliografia
Kontrola autorytatywna (osoba): |
||||||||||||||||||||||
.jpg)
