|
Surjawarman II
Surjawarman II (ur. ok. 1094 zm. w 1150) – władca Imperium Khmerskiego od 1113 do 1150 i budowniczy świątyni Angkor Wat[1][2]. ŻyciorysBył siostrzeńcem króla Harszowarmana III[2]. Około 1112 roku obalił władcę Dharanindrawarmana I. Został koronowany na króla w 1119 roku. Władca ten scentralizował Kambodżę. Nawiązał również po ponad 300-letniej przerwie stosunki dyplomatyczne i handlowe z Chinami (1116)[3][4]. Pomimo tego być może toczył z Chinami wojnę w 1132 roku[1]. W 1128 roku przegrał wojnę z Annamem[1][4].   Zbudował świątynie Angkor Wat poświęconej hinduskiemu bogu Wisznu[1], w której złożono jego szczątki po śmierci[3]. Koszt budowy świątyni oraz innych budowli (m.in. Prasatu Sikhoraphum) okazał się tak duży, iż po jego śmierci królestwo stanęło w obliczu kryzysu finansowego[2]. Za jego panowania stolica się rozwijała, doszło też do zwiększenia się wpływów arystokracji khmerskiej[2]. Podczas swojego panowania podbił Annam zdobywając jego stolicę - Widżaję, sprzymierzając się z Czamami[2][4]. Kiedy jednak jego sprzymierzeńcy zawarli pokój z Wietnamem, podbił górną Czampę w 1138 lub 1145 roku[5][1]. Monumentalne osiągnięcia za czasów jego panowania w architekturze i licznych wojskowych kampaniach, zaliczyły Surjawarmana II do jednego z największych królów imperium (obok Jaszowarmana I i Dżajawarmana VII). W 1149 roku posłał armię na Tonkin, doznał jednak dotkliwej klęski[2]. Władca ten propagował wisznuizm, głosząc, że jest reinkarnacją Wisznu[2]. Zmarł w 1150 roku (być może w wyniku ran poniesionych w kampanii 1149 roku)[2]. Nowym władcą został jego krewny Dharanindrawarman II. Przypisy
|
||||||||||||||||||||||||||
