SwebowieSwebowie, Swewowie (łac. Suebi, Suevi) – związek plemion Germanów (w źródłach w odniesieniu do 406 r. pod nazwą tą kryją się Kwadowie, Markomanowie i być może Alamanowie[1]), który mógł zostać stworzony przez Ariowista w związku z jego wyprawą do Galii na pomoc Sekwanom. HistoriaSwebami określano wiele ludów germańskich, wg Tacyta zamieszkiwali oni większą część Germanii i są prócz tego na odrębne szczepy według specjalnych nazw podzieleni[1]. Plemiona związku Swebów zamieszkiwały tereny położone nad środkową Łabą. W 60 roku p.n.e. przekroczyli Ren i pod wodzą Ariowista weszli do Galii, gdzie w 58 p.n.e. zostali pokonani przez Cezara. Wywędrowawszy do Czech włączeni zostali do państwa Marboda (I w.). Między I a IV wiekiem n.e. stanowili zagrożenie dla Rzymu nad środkowym Dunajem, niejednokrotnie przełamując granice cesarstwa. W czasie wędrówki ludów w latach 405-406 n.e. Swebowie zostali zmuszeni do opuszczenia Niziny Panońskiej przez Hunów. W noc sylwestrową 406 roku przekroczyli zamarznięty Ren w pobliżu Moguncji razem z Wandalami i Alanami[2]. Wraz z nimi pustoszyli przez trzy lata Galię, by w 409 roku wkroczyć do Hiszpanii. Osiedli w północno–zachodniej części półwyspu iberyjskiego tworząc Królestwo Swebów na obszarze dzisiejszej Galicji. Przyjęli chrzest w 466 roku w obrządku ariańskim, a w roku 550 w katolickim. Zostali podbici przez Wizygotów w 585. Królowie Swebów w Hiszpanii
Zobacz teżPrzypisy
Bibliografia
Kontrola autorytatywna (historyczna grupa etniczna): |