Swojatycze

Swojatycze

Сваятычы

Kościół św. Jerzego
Państwo	Białoruś
Obwód	brzeski
Rejon	lachowicki
Populacja (2009) • liczba ludności	273[1]
Nr kierunkowy	1
Kod pocztowy	225375
Położenie na mapie obwodu brzeskiego Swojatycze
Położenie na mapie Białorusi Swojatycze
53°08′28″N 26°20′42″E/53,141111 26,345000
Multimedia w Wikimedia Commons

Swojatycze (biał. Сваятычы) – wieś, dawniej miasteczko i folwark, położone w rejonie lachowickim, przy gruntowej drodze lokalnej 23 km na południowy zachód od Nieświeża.

Znajdują się tu rzymskokatolicka parafia św. Jerzego diecezji pińskiej, grób Jana Konarzewskiego z 1919 roku^[2] i pozostałości po pałacu Czapskich^[3].

W XVIII wieku miasteczko Swojatycze należało do rodu Obuchowiczów. Po ślubie Zofii Obuchowicz z pułkownikiem polskiego wojska Stanisławem Czapskim włości przeszły w ręce rodu męża. Odziedziczył syn Zofii i Stanisława - Edward (1819-1888). Edward poślubił następnie Antoninę Różycką. Jedna z ich córek - Weronika wyszła za mąż za Jana Zyberka. Wieronika otrzymała wieś w posagu. Przekazała ją potem swojemu synowi Henrykowi (1879-1948), który był ostatnim właścicielem miasteczka Swojatyczy.

W XIX i w początkach XX w. położone były w Rosji, w guberni mińskiej, w powiecie nowogródzkim, w gminie Darewo. Kościół parafialny i plebania zostały zabrane po powstaniu 1863, zwrócone po odzyskaniu rzez Polskę niepodległości.

W dwudziestoleciu międzywojennym miasteczko i folwark leżące w Polsce, w województwie nowogródzkim, w powiecie baranowickim^[a], w gminie Darewo^[4]. Demografia w 1921 przedstawiała się następująco:^[4]

Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi. W 2006 wioska obchodziła swoje pięćsetlecie^[5].

• radzima.org
• Szlakiem Adama Mickiewicza
• globus.tut.by Своятичи
• Swojatycze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 724 .
• Archiwalne zdjęcia pałacu w bibliotece Polona