Słonecznik (Karkonosze)Słonecznik (niem. Mittagstein) – formacja skalna w Sudetach Zachodnich, w paśmie Karkonoszy, w obrębie Karkonoskiego Parku Narodowego, na zachód od Kotła Wielkiego Stawu, na północnym zboczu Smogorni, na terenie gminy Podgórzyn. Położenie i opisSłonecznik znajduje się w południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach Zachodnich, w paśmie Karkonoszy[1]. Jest to forma skalna, składająca się z kilku silnie spękanych granitowych ostańców, z których północny filar, oglądany od wschodniej strony przypomina wykutą w skale postać ludzką. Położona na wysokości 1423 m n.p.m., wznosi się na wysokość 12,5 m[1]. Góruje nad Karpaczem Górnym i okolicami, jest najbardziej charakterystyczną i najlepiej widoczną skałą w Karkonoszach, którą widać prawie z całej Kotliny Jeleniogórskiej[1]. Fantazyjne kształty skały to efekt złożonego i długotrwałego procesu erozyjnego, podczas którego zostały usunięte elementy mniej odporne na działanie warunków atmosferycznych, a pozostały odporniejsze. Było to możliwe dzięki istnieniu ciosu, czyli naturalnych spękań biegnących w trzech kierunkach. Słonecznik zalicza się do najciekawszych i najchętniej odwiedzanych skałek karkonoskich. Słonecznik wziął swoją nazwę stąd, że dla mieszkańców Podgórzyna, Przesieki i Borowic Słońce nad skałą wskazywało południe – nazwa niemiecka Mittagstein, czyli Kamień południa (południowy); nazwa czeska Polední kámen[1]. W roku 1942, z okazji 80. urodzin Gerharta Hauptmanna, Towarzystwo Karkonoskie (RGV) przemianowało Słonecznik na „Głaz Gerharta Hauptmanna” (Gerhart-Hauptmann-Stein). Po II wojnie światowej funkcjonował krótko jako „Głaz Tetmajera”[2][1]. Szlaki turystyczneObok Słonecznika przechodzą szlaki turystyczne[3]:
Ze Słonecznika roztacza się rozległa panorama na wschodnią i północno-wschodnią część Karkonoszy[1]. Na pierwszym planie w kierunku północnym są Pielgrzymy i Polana, dalej zaś Karpacz i Kotlina Jeleniogórska[1]. Przypisy
Linki zewnętrzneInformation related to Słonecznik (Karkonosze) |