Towarzystwo KarkonoskieTowarzystwo Karkonoskie (niem. Riesengebirgsverein, w skrócie RGV) – niemiecka organizacja turystyczna działająca w latach 1880–1945 na terenie Karkonoszy, Gór Izerskich, Gór Kaczawskich i Rudaw Janowickich. Po II wojnie światowej wznowiła działalność w zachodnich Niemczech. Zarys dziejówOrganizacja została założona 1 sierpnia 1880 r. w Jeleniej Górze z inicjatywy Theodora Donata z Mysłakowic[1], który też został jej pierwszym prezesem. Po jego śmierci w 1890 r. stanowisko to objął ówczesny naczelnik urzędu gminnego w Cunnersdorfie (dziś Kunice w Jeleniej Górze), botanik Emil Fiek[2]. Wkrótce zaczęły powstawać sekcje (grupy terenowe). Niektóre z nich znajdowały się daleko od gór (np. Wrocław, Berlin, Stuttgart). W 1900 r. w 89 sekcjach było skupionych 10 848 członków. Podczas I wojny światowej liczba członków spadła, by ponownie wzrosnąć po zakończeniu konfliktu. W 1922 r. organizacja skupiała ok. 17 000 osób. Od tego momentu liczba członków stale spadała, osiągając w 1941 r. 8 500. Po II wojnie światowej Towarzystwo Karkonoskie wznowiło swoją działalność w Niemczech (jego siedzibą jest obecnie Bamberg) i obecnie skupia ponad 1200 członków. Obiekty powstałe dzięki RGV
Organ prasowy RGV
PrzypisyBibliografia
Linki zewnętrzne |