Tadeusz Łubieński (1794–1861)

Ten artykuł należy dopracować:

chodzi o kapitułę katedralną włocławską.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Tadeusz Łubieński

Biskup tytularny Rhodiapolis
Data i miejsce urodzenia	1794 Żelechów
Data i miejsce śmierci	1861 Warszawa
Biskup pomocniczy kujawski
Okres sprawowania	od 1844 do 1861
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	7 września 1823
Nominacja biskupia	25 stycznia 1844
Sakra biskupia	18 czerwca 1844
Odznaczenia

Tadeusz Łubieński herbu Pomian (ur. 1794 w Żelechowie, zm. 1861 w Warszawie) – referent sekcji duchowieństwa rzymskokatolickiego Rady Ogólnej Komisji Rządowej Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego w 1830 roku^[1].

Syn Feliksa i Tekli Teresy, brat: Tomasza, Henryka, Jana, Józefa i Piotra. Był oficerem szwoleżerów, proboszczem, kanonikiem krakowskim, dziekanem kolegiaty włocławskiej, biskupem sufraganem włocławskim. W 1844 został wybrany sufraganem Kujaw. Uzyskał doktorat z teologii i prawa kanonicznego i został prałatem papieskim.

Odznaczony francuskim krzyżem kawalerskim Orderu Legii Honorowej i rosyjskim Orderem św. Anny II klasy z koroną.

Tadeusz Łubieński poparł papieskie potępienie Powstania listopadowego przeciwko panowaniu Rosji i cara Mikołaja I oraz uznawał powstanie za równie bezbożne jak rewolucja francuska^[2].

• Polski Słownik Biograficzny Tom XVIII (1973 r.)
• Marek Minakowski: Tadeusz hr. Łubieński z Łubnej h. Pomian, sejm-wielki.pl
• Tadeusz Łubieński [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2018-10-04]  (ang.).