|
Tadeusz Wojciechowski (historyk)
Tadeusz Wojciechowski (ur. 13 czerwca 1838 w Krakowie, zm. 21 listopada 1919 we Lwowie[1]) – polski historyk, słowianoznawca, profesor i rektor Uniwersytetu Lwowskiego, współzałożyciel i prezes Towarzystwa Historycznego we Lwowie, członek Akademii Umiejętności. Specjalizował się we wczesnej historii polskiego średniowiecza. ŻyciorysTadeusz Wojciechowski pochodził z Krakowa, jego rodzice, właściciele kamienicy, należeli do średniego mieszczaństwa. W 1854 r. Wojciechowski ukończył Gimnazjum Św. Anny. Po studiach, dwuletnich prawniczych i dwuletnich historycznych, na UJ, które ukończył w 1858 r. i w Wiedniu, na Wydziale Filozoficznym (1859-1860) w 1865 r. uzyskał doktorat filozofii (po nieudanej próbie z 1860/61). W okresie powstania styczniowego (1863-1864) przez pół roku był więziony przez władze austriackie pod zarzutem uprawiania działalności konspiracyjnej. W 1867 r. zostaje pracownikiem Biblioteki Jagiellońskiej, gdzie pracował do 1875 r. tj. do swoich przenosin na stałe do Lwowa. W 1873 r. wypłynęła jego kandydatura na katedrę historii austriackiej na Uniwersytecie Jagiellońskim, którą to katedrę zajął ostatecznie Stanisław Smolka, kandydat stańczyków. W latach 1883–1907 profesor historii polskiej (1894-1895 rektor) na uniwersytecie lwowskim. Pod koniec 1909 r. został mianowany przez cesarza na członka Izby Panów[2]. Pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie. Dorobek naukowyJego prace historyczne charakteryzowało podejście krytyczne i analityczne. Szeroko stosował toponomastykę dla rekonstrukcji osadnictwa w Małopolsce we wczesnym średniowieczu. Opisywał zabytki sztuki sakralnej, dążył do uporządkowania legend wczesnopiastowskich; za krytyczne podejście do żywota św. Stanisława, a zwłaszcza konfliktu biskupa z królem został ostro skrytykowany przez koła zbliżone do Kościoła. .jpg) Autor m.in. następujących prac:
Odznaczenia
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne |
||||||||||||
