Tatry (Beskid Mały)
Tatry (433 m) – szczyt będący ostatnim, najbardziej na wschód wysuniętym wzniesieniem Beskidu Małego, zwanego Beskidem Andrychowskim. Taką lokalizację (z wysokością 441 m) podaje Aleksy Siemionow w „Ziemi Wadowickiej”[1]. Takie położenie szczytu podaje także poziomicowa mapa Geoportalu i wysokość 432,8 m[2]. Ale na mapach jest zamieszanie w lokalizacji tego szczytu. Na lotniczej mapie Geoportalu i na mapie Compassu jest to inny szczyt, położony około 800 m w prostej linii na zachód, na mapie Geoportalu ma on wysokość 466 m[3], na mapie Compassu 443 m[4]. Na lotniczej mapie Geoportalu Tatry opisane są jako las Śliwik[3]. Na wikipedii przyjęto położenie szczytu według Siemionowa i poziomicowej mapy Geoportalu. Południowe stoki Tatr opadają ku wsi Jaszczurowa i dolinie potoku Jaszczurówka, północne do Jeziora Mucharskiego, wschodnie do skrzyżowania [[droga krajowa nr 28|drogi krajowej nr 28]] z drogą do Jaszczurowej. Szczyt i stoki Tatr są porośnięte lasem, bezleśne są tylko ich podnóża[3]. Przez Tatry nie przebiega żaden znakowany szlak turystyczny[4]. Tatry należą do wsi Jaszczurowa w województwie małopolskim, w powiecie wadowickim, w gminie Mucharz[3]. Etymologia nazwyJest to nazwa stara, ludowego pochodzenia. Nazwa „Tatry” występuje w różnych częściach polskich i słowackich Karpat[1]. Wywodzi się od dawniej używanego słowa tatra. Oprócz niego używano także słów tatry, tatrzyska i podobne. Oznaczały one skaliste wzgórza, skały na szczycie gór, zapadliska, niebezpieczne miejsca w górach itp. Wydany w 1859 r. słownik Lindego tłumaczył słowo tatra jako wysokie góry. Stanisław Staszic, który 1789 r. jechał z Bochni do Kalwarii pisał, że ciągle po lewej ręce ukazywały się śniegiem okryte tatry. Były to szczyty Beskidów. Edmund Wasilewski napisał wiersz o szczycie Kocierz w Beskidzie Małym. W wierszu tym jest werset: Babia Góra i Kocierz, nazwiska gór w Tatrach. Widać wyraźnie, że słowo Tatry nie oznaczało tutaj pasma górskiego Tatry, lecz po prostu wysokie góry[5]. Przypisy
|