Beskid Morawsko-Śląski |
| ||||
---|---|---|---|---|---|
Beskid Śląski |
| ||||
Beskid Mały | |||||
Beskid Żywiecki |
| ||||
Beskid Makowski | |||||
Beskid Wyspowy | |||||
Gorce | |||||
Beskid Sądecki | |||||
Beskid Niski | |||||
Bieszczady |
Telesforówka
„Telesforówka” – kompleks prywatnych obiektów turystycznych: gastronomiczno – noclegowych, występujących pod wspólną nazwą Telesforówka, położony w Beskidzie Śląskim, na polanie na północnym stoku, nieopodal wierzchołka Trzech Kopców Wiślańskich[1] w Paśmie Równicy, 200m na północ od szlaku żółtego[2]. Z polany, na której leży “Telesforówka”, roztacza się panorama na główne szczyty Beskidu Śląskiego: m.in. Czantorię, Równicę, Orłową, Błatnią, Klimczok, Kotarz, Grabową, Skrzyczne i Baranią Górę[3]. Obiekt funkcjonuje w charakterze schroniska górskiego, ale nie znajduje się w oficjalnym wykazie schronisk dla woj. śląskiego i jako taki nie jest schroniskiem[4], określany jest też jako schronisko prywatne[5]. Jest rozpoznawalny najbardziej za sprawą Volkswagena Garbusa zaadaptowanego na stanowisko do spożywania posiłków[5]. W 2023 Telesforówka, wraz z Garbusem została odwzorowana na największej makiecie kolejowej w Polsce: Kolejkowo[6]. NazwaNazwa Telesforówka pochodzi od nazwiska właściciela (Teleśnicki) oraz od smoka Telesfora, jednego z bohaterów dawnego programu dla dzieci Pora na Telesfora[2], od którego przydomek dostał również założyciel obiektu[7]. Nazwa ta często jest podawana razem z określeniem „Przytulisko”[2] czy „Chata”[8], jako że nie stanowi ono schroniska górskiego w rozumieniu ustawy o usługach hotelarskich[a]. HistoriaZałożycielami Telesforówki byli Anna i Jan Teleśniccy. W 1989 rozpoczęli testowo prostą działalność gastronomiczną (kompot i gofry) przy szlaku przebiegającym w pobliżu gruntów należących do rodziny od 1860 r.. W kolejnym roku dzialalność była prowadzona z przyczepy kempingowej (protoplasta foodtrucków) z bogatszą ofertą gastronomiczną. W 1994 r. przyczepę zastąpiła drewniana chata w formie „szałasu górskiego”, który służył aż do 2018. W 2012 rodzinną firmę przejęło kolejne pokolenie: Andrzej Teleśnicki wraz z żoną Anną Teleśnicką. W tym samym roku rozpoczęła się budowa domu mieszkalnego z funkcją hotelarską. Obiekt powstawał z założeniem rozszerzenia działalności na cały rok, bez względu na pogodę. Pierwotny drewniany budynek był przystosowany dla funkcjonowania głównie latem. W 2018 r. został oddany do użytku nowy całoroczny budynek, położony poniżej obiektu pierwotnego[7][9][10][11]. Warunki pobytuObiekt tworzą trzy obiekty: bufet, budynek mieszkalny oraz budynek noclegowy, w którym znajduje się łącznie 25 miejsc noclegowych[3][12] w pokojach dwuosobowych, siedmioosobowym oraz w pokoju na 13 osób[9], świetlica oraz węzeł sanitarny[3][11]. Szlaki turystyczne
Uwagi
Przypisy
|