W 1916 ukończyła Żeńską Szkołę Handlową w Lublinie[2]. 16 października 1919 rozpoczęła studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Warszawskiego[3]. W latach 1917–1918 członek SDKPiL, w latach 1918-1938 członek KPP, od 1923 do 1940 członek WKP(b). W latach 1923–1929 pracowała w aparacie Kominternu w Moskwie. Od 1926 do 1927 pracownik partyjny w Szanghaju w Chinach. W latach 1930–1933 słuchaczka w Instytucie Czerwonej Profesury w Moskwie. W latach 1933–1936 kierownik Wydziału Propagandy Woroneskiego Komitetu Obwodowego WKP(b). Od 1937 do 1939 kierownik Wydziału Prasowego Ambasady ZSRR w Hiszpanii w Madrycie i Barcelonie.
Od 15 grudnia 1948 do 31 stycznia 1953 była zastępcą kierownika Wydziału Zagranicznego KC PZPR, od 1 lutego 1953 do 5 sierpnia 1955 - kierownikiem Centralnego Ośrodka Szkolenia Partyjnego, od 5 sierpnia 1955 do 2 sierpnia 1956 zastępcą kierownika Wydziału Propagandy i Agitacji KC PZPR, od 2 sierpnia 1956 do 21 listopada 1956 zastępcą kierownika Wydziału Propagandy i Prasy KC PZPR, od 21 listopada 1956 do 27 grudnia 1964 ponownie zastępcą kierownika Wydziału Propagandy i Agitacji KC PZPR[4][5]. Pracowała też w szkolnictwie partyjnym, m.in. Katedrze Historii Międzynarodowego Ruchu Robotniczego w Szkole Partyjnej przy KC PZPR. Autorka haseł w Słowniku biograficznym działaczy polskiego ruchu robotniczego[6]. Została pochowana na Cmentarzu Komunalnym na Powązkach (kwatera B3-2-6)[7].
Francja w okresie względnej stabilizacji kapitalizmu, Warszawa: Szkoła Partyjna przy KC PZPR 1953.
Francja w okresie względnej stabilizacji kapitalizmu: stenogram wykładu wygłoszonego w Szkole Partyjnej przy KC PZPR, Warszawa: Szkoła Partyjna przy KC PZPR 1953.
Hiszpania w latach 1918-1939: stenogram wykładu, Warszawa: Szkoła Partyjna przy KC PZPR 1953.
Węgierska Republika Rad 1919: stenogram wykładu wygłoszonego w Szkole Partyjnej przy KC PZPR, Warszawa: Szkoła Partyjna Przy KC PZPR 1953.
Nagroda im. Ludwika Waryńskiego (1986) za biografię Adolfa Warskiego, (Książka i Wiedza, wyd. I 1986)[8]
Przypisy
↑Włodzimierz Janowski, Aleksander Kochański Informator o strukturze i obsadzie personalnej centralnego aparatu PZPR 1948-1990, pod red. Krzysztofa Persaka, wyd. ISP PAN, Warszawa 2000, s. 155
↑Włodzimierz Janowski, Aleksander Kochański Informator o strukturze i obsadzie personalnej centralnego aparatu PZPR 1948-1990, pod red. Krzysztofa Persaka, wyd. ISP PAN, Warszawa 2000, s. 131, 132, 140, 143
↑Jan Szumski, Polityka a historia: ZSRR wobec nauki historycznej w Polsce w latach 1945-1964, Warszawa: Instytut Historii Nauki im. Ludwika i Aleksandra Birkenmajerów Polskiej Akademii Nauk - Oficyna Wydawnicza Aspra-Jr 2016, s. 291, przyp. 49.
↑Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego, t. 1: A-D, red. nacz. Feliks Tych, Warszawa: "Książka i Wiedza" 1978, s. 5
↑Nagrody im. Ludwika Waryńskiego, "Życie Warszawy", nr 103, 3 maja 1986, s. 2.
Bibliografia
Tadeusz Rutkowski, Nauki historyczne w Polsce 1944-1970. Zagadnienia polityczne i organizacyjne, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego 2007.
Jan Szumski, Polityka a historia: ZSRR wobec nauki historycznej w Polsce w latach 1945-1964, Warszawa: Instytut Historii Nauki im. Ludwika i Aleksandra Birkenmajerów Polskiej Akademii Nauk - Oficyna Wydawnicza Aspra-Jr 2016, s. 291, przyp. 49.
