USS Caldwell (DD-69)

Zobacz też: inne jednostki pływające o tej nazwie.

USS Caldwell (DD-69)

Historia
Położenie stępki	9 grudnia 1916
Wodowanie	10 lipca 1917
US Navy
Wejście do służby	1 grudnia 1917
Wycofanie ze służby	27 czerwca 1922
Los okrętu	skreślony z listy okrętów 7 stycznia 1936 i zezłomowany
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	standardowa: 1020 ton, normalna: 1125 ton
Długość	na linii wodnej: 93,88 m, całkowita: 96,2 m
Szerokość	9,52 m
Zanurzenie	2,44 m, maksymalne 3,5 m
Napęd
kotły Thornycroft(inne języki), turbiny parowe Parsons, 2 śruby 20 000 shp
Prędkość	35 węzłów (65 km/h)
Uzbrojenie
4 × 102 mm/50 (4x1), 1 × 28 mm (1 funt) przeciwlotnicze (1x1); później 1 × 76 mm, 12 × 533 mm wyrzutnie torped (2x3 na każdej burcie)
Załoga	146

USS Caldwell (DD-69) – amerykański niszczyciel, okręt główny typu Caldwell będący w służbie United States Navy w czasie I wojny światowej. Nazwa okrętu pochodziła od Lieutenant Jamesa R. Caldwella (?–1804).

Okręt zwodowano 10 lipca 1917 w stoczni Mare Island Naval Shipyard, matką chrzestną była C. Caldwell. Jednostka weszła do służby 1 grudnia 1917, pierwszym dowódcą został Lieutenant Commander B. McCandless.

Niszczyciel został przydzielony do Floty Atlantyku. Do Norfolk dotarł 8 stycznia 1918, a do Queenstown w Irlandii 5 marca. Bazując w tym ostatnim porcie pełnił służbę patrolową i eskortową. Została ona przerwana gdy "Caldwell" został przydzielony do eksperymentalnych prac nad urządzeniem przeznaczonym do wykrywania okrętów podwodnych. Po zakończeniu I wojny światowej niszczyciel przewoził żołnierzy do Brestu. Gdy przebywał w tym porcie eskortował transportowiec "George Washington" na którego pokładzie przybył na konferencję w Wersalu prezydent Stanów Zjednoczonych Woodrow Wilson.

"Caldwell" wrócił do normalnej służby w Dywizjonie Norfolk Sił Niszczycieli Floty Atlantyku (ang. Norfolk Division, Destroyer Force, Atlantic Fleet). Wraz z 3 Eskadrą Niszczycieli (ang. Destroyer Squadron 3) pełnił służbę wzdłuż wschodniego wybrzeża USA w czasie 1919. Został umieszczony w rezerwie w sierpniu 1920 i operował ze zredukowaną obsadą z Charleston i Newport.

Został wycofany ze służby w Philadelphia Naval Shipyard 27 czerwca 1922. Został sprzedany 30 czerwca 1936.

• Fitzsimons, Bernard, General Editor. The Encyclopedia of 20th Century Weapons and Warfare, Volume 5, pp.510-11, "Caldwell", and Volume 16, pp.1717-18, "Leeds". London: Phoebus, 1978.
• www.navsource.org
• Ten artykuł zawiera treści udostępnione w ramach domeny publicznej przez Dictionary of American Naval Fighting Ships. Treści te są umieszczone tutaj.