USS Conner (DD-72)

Zobacz też: inne jednostki pływające o tej nazwie.

USS Conner (DD-72)

USS Conner (DD-72)
Historia
Stocznia	William Cramp & Sons
Wodowanie	21 sierpnia 1917
US Navy
Nazwa	USS Conner (DD-72)
Wejście do służby	USN: 12 stycznia 1918
Royal Navy
Nazwa	HMS Leeds (G27)
Los okrętu	złomowany w 1947
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	1020 ton (standardowa) 1125 ton (normalna)
Długość	96,6 m
Szerokość	9,55 m
Zanurzenie	2,46 m
Napęd
kotły White-Forster turbiny Parsonsa 3 śruby 18 500 KM
Prędkość	30 węzłów
Uzbrojenie
4 x 102 mm 2 x 1-funtówki 12 x 533 mm wt.
Załoga	100

USS Conner (DD-72) – amerykański niszczyciel typu Caldwell. Jego patronem był komodor David Conner (1792–1856).

Zwodowano go 21 sierpnia 1917 w stoczni William Cramp & Sons Ship and Engine Building Company w Filadelfii, matką chrzestną była E. Diederich. Jednostka weszła do służby w US Navy 12 stycznia 1918, jej pierwszym dowódcą był Commander A. G. Howe.

Okręt był w służbie w czasie I wojny światowej. Działał jako jednostka eskortowa na wodach amerykańskich i europejskich.

Wycofany ze służby 21 czerwca 1922.

Wrócił do służby 23 sierpnia 1940. Wyposażony w Filadelfii. Przekazany władzom brytyjskim w ramach umowy niszczyciele za bazy 23 października 1940 w Halifaksie. Wszedł do brytyjskiej służby tego samego dnia jako HMS Leeds (G27).

Działał jako jednostka eskortowa m.in. na Morzu Północnym. W kwietniu 1945 odstawiony do rezerwy w Grangemouth. Złomowany w 1947.

• Ten artykuł zawiera treści udostępnione w ramach domeny publicznej przez Dictionary of American Naval Fighting Ships. Treści te są umieszczone tutaj.

• Fotografie okrętu